Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

donderdag 3 februari 2011

De maaiers.

Wellicht dat ik, naar aanleiding van mijn bericht van gisteren, voor links versleten word, maar dat werp ik ver van mij, want er zijn situaties bekend dat armoedemaaiers ook de zaaiers zijn.

De routier waar ik mij bevind is oud, ik ken het al uit begin-jaren zeventig op de uitvalsweg van Macon, vlak bij de afrit van de toen nog nieuwe autoroute. Later werd de afslag verplaatst, maar het is hier nog steeds erg druk.

Aan de muren is volgens mij in al die jaren nooit iets gedaan en hoewel er al ongeveer acht jaar hier in de horeca een rookverbod geldt, is het plafond nog steeds nicotine-geel van de toenmalige uitgeblazen tabaksrook.

Een slechte menselijke gewoonte, zowel bij rijken als armen, ja, een kwaad dat onder alle mensen voor komt, is de zucht naar gemak, ook wel luiheid genoemd.

Een ordinair type duwt een antiek karretje door de rijen luidruchtige collega's en deelt de schaaltjes met chauffeursvoer uit die al kletsend en televisiekijkend worden verorberd.

Er zijn armen die met een grote zucht naar gemak zichzelf omarmen en daardoor armer zijn dan nodig en zo maaiers worden van hun eigen ongeluk.

Het tafeltje waar ik aan zit wordt over de politiek gediscussieerd, over arm en rijk en terwijl ik het gesprek probeer te volgen eet ik de voorgeschotelde Boef Bougignon met rijst.

Links denken heeft, als ik mij niet vergis, in zich dat men wil opkomen voor de armen, maar dat brengt met zich mee dat het de gemakzuchtige arme in de kaart speelt die zich er dan op laten voorstaan dat het niet hun eigen schuld, maar de schuld van de rijken is dat zij armoede maaien.

De reis vandaag was niet veel bijzonders, weg uit Mas Thibert, langs Arles en Remoulins en via Montelimar naar Loriol waar ik een stukje snelweg nam. Na Lyon voor een paar kennissen wat lekkers opgehaald in Villié Morgon en daarna naar La Roche Vineuse en omdat de lading nog niet klaar was, was ik wel klaar en zocht in het nabij gelegen Macon dit unieke etablissement op waar ik inmiddels de kaas achter de kiezen heb.

Rechts denken heeft, als ik mij niet vergis, in zich dat iedereen maar zoveel mogelijk voor zichzelf behoort te zorgen en dat armen door keihard werken er ook kunnen komen, maar een dergelijke stellingname heeft in zich dat men dan wel al te gemakzuchtig en met de armen over elkaar over de armen denkt, ook diegenen die wel willen maar achtervolgt worden door domme pech.

Inmiddels is het weer donker geworden en van tijd tot tijd regent het wat. Intussen denk ik nog even waar het allemaal om begonnen was, louter het woord armoedzaaier dat volgens mij, als het gebruikt wordt voor armen, niet juist is en vervangen dient te worden door armoedmaaiers.

Want het blijft buiten kijf dat de maaiers van armoede, ook al kan er sprake zijn van eigen schuld, altijd de armen zijn, altijd.

Dat is links noch rechts.

Aldus schreef ome Willem.
---