Op de weg naar Hannover werd op de matrixborden boven de weg eerst een maximum snelheid van 80, later van 60 en weer later van 40 aangegeven terwijl regen en natte sneeuw afwisselend naar beneden kwamen.
Na Hannover, en toen was het al lekker licht, niets meer aan de hand, het ijzelfront had ik achter me gelaten.
En toen ik Nederland weer binnen reed, eindelijk weer kleur, bruin, groen, en nauwelijks wit meer, een verademing voor het oog.
En zo loopt ook deze reis weer ten einde. Morgen de paarden ergens op stal zetten, wat rommelen en dan weer geladen staan voor de volgende trip.
Dan schrijf ik wellicht weer wat aardigs.
Aldus schreef ome Willem.
---
