Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

woensdag 5 januari 2011

De onvoorspelbaarheid.

Dat het weer moeilijk te voorspellen valt, wisten we al, maar er is nog iets anders wat nog minder voorspelbaar is, zo zelfs, dat niemand het meer echt weer en indien ik daar zo meteen wat dieper op in ga, gelooft u uw ogen niet, maar desalniettemin echt waar, maar ja, wat is nu eigenlijk echt waar.

Immer, de meest vaste waarheden worden tegenwoordig in twijfel getrokken en het ironische daarvan is dat men voortdurend in twijfel trekt van wat men bevestigd en daarom accepteert men kennelijk dat het leven is opgebouwd uit momenten die elkaar tegenspreken.

Dat daarbij de verkeersveiligheid ernstig in gevaar komt, lijkt ook weer niemand te beseffen!!
Voor dat ik deze week vertrok informeerde ik de status van zes januari in Duitsland en Polen en iedereen waarvan ik mag veronderstellen het te weten garandeerde mij dat er, in ieder geval, in beide landen géén (totaal absurd en overbodig) rijverbod voor vrachtwagens geldt voor zes januari, zoals dat wel, onder meer, in Italië het geval is.

Vanmorgen vertrokken bij zeer lage temperatuur en om zeven uur stond ik bij de laatste klant te Poznan voor de deur. Een aardige meneer pakte reeds om half acht de spullen van mij aan en zodoende vertok ik naar het teruglaadadres te Nowi Sol, een ruime twee uur gaans.

Om elf uur had ik het gevonden en de lading bestond uit paarden. Paarden, varkens en konijnen, allen van pastic, maar wel op ware grote nagemaakt.
Alles moest er met de hand in, een stuk of zes polen sjorden aan de handel en na anderhalf uur zaten er vast tien paarden in.

Toen hadden ze honger, honger als een paard, vermoed ik, en werd een half uur gepauzeerd, maar daarna toog men weer aan de arbeid en uiteindelijk bleek de handel er niet in te passen zodat ik twee paarden moest laten staan. Om drie uur zat de boel er in en toen ontving ik een bericht dat het de regering in Polen heeft behaagd om zes januari vast te stellen als een nationale feestdag en dat er een rijverbod geldt vanaf vier januari, vandaag dus, 18.00 uur!!

Wat deze burologen, die dergelijke onzin verzinnen, kennelijk niet beseffen, is, dat iedereen met een truck dan zo snel mogelijk het land uit wil rijden of thuis wil zijn en juist die groep die het net wel, net niet zouden kunnen halen, geneigd is extra risico te nemen om toch maar op tijd te zijn! Lekker verkeersveilig allemaal!

En in die groep zat ook ik deze keer, maar ik moest eerst nog mijn documenten hebben en ja, u raad het al, die waren uiteraard nog niet klaar. Voor vier a-viertjes heb je toch meer dan vier uur nodig. Of niet dan?

Toen ik de kantoormeneer wees op het feit dat ik voor een bepaalde tijd het "land" uit moest zijn, kreeg ik natuurlijk weer het opwekkende antwoord dat dat niet zijn, maar mijn probleem was. Aardige mensen, die daar op kantoor, met de hersenen van een tuinkabouter.

Welaan, na een tijdje toch nog weg kunnen kachelen, eerst naar Zielona Gora, u weet wel, het oude Grünberg, en daarna de lange weg op naar Duitsland.

Daarvoor had ik twee mogelijkheden: over Gubin en dan via Dresden verder, of over Stubice, en dan via Berlijk en ik koos voor het laatste, dus reed ik door de Oder over bij Krosno-Odranskie, een leuk stadje met nog een mooie brug vol klinknagels, en daarna reed ik even over zessen bij Frankfurt weer de Oder over.

Vermoedelijk toch nog een foute keus, vermoedelijk, omdat, na later bleek, juist in de deelstaat Saksen, volgens de één wel, en de ander niet, een rijverbod vanwege de zesde januari, geldt.

(Had ik over Dresden gegaan, zou ik reeds in Thuringen zijn).

Eigenlijk, om zeker te zijn, zou ik een half uurtje verder gereden moeten hebben, maar rij- en werktijd lieten dat niet meer toe, zodat ik thans, een half uurtje voor de deelstaatgrens, niet eens weet of ik morgen wel mag rijden.

Morgen start ik gewoon de brik en vertrek. We zien wel waar dit schip strandt.

Maar ja, u gelooft dit vast allemaal niet meer. Wedden dat u denkt dat ik raaskal?

Aldus schreef ome Willem.

---