In alle vroegte vandaag weer op pad gegaan om de file's van Antwerpen en Brussel voor te blijven. Terwijl een manenschil met mij meereisde reed ik nog voor het krieken bij Rocroi de Franse republiek binnen. Deze week naar het zuiden om de koude te ontlopen, maar vandaag was er van ontlopen nog geen sprake. Integendeel: hardnekkig bleef de koude mij omringen op de weg die mij, als vanouds, over Vitry, Brienne, Langres en Dijon voerde en doordat ik in Charleville enige vertraging opliep kwam ik dit keer nog vóór Lyon, in Belleville, tot stilstand, op het terrein van Chateau Cambon waar de nacht dan in alle rust kan worden doorgebracht.
Het Chateau was echter verlaten vandaag en behoudens monteur Guy, was er, zoals het verlaten chateau's betaamd, niemand aanwezig waardoor mijn Vié errante een extra dimensie kreeg. Dat komt er van als je aan niemand je bezoek aankondigt.
Inmiddels is het nog steeds koud, veel kouder dan normaal en vermoedelijk, gezien de dunne schil van afgelopen nacht, deze nacht misschien wel nieuwe maan. Rondom is het donker, de hemel onbewolkt en toch zie ik geen sterren doordat er zoveel eigenaardige nevel in de lucht hangt dat het kunstlicht vanuit de wijde omgeving zoveel licht weerkaatst dat het om mij heen hier op de weide niet zo donker is dan het zou moeten zijn.
Zelfs de kleur van het gras waar ik op sta is ziet nog groen.
Aldus schreef ome Willem.
---
