Even later reed ik een stuk snelweg en die was prima. Rondom mij louter witte akkers, witte bomen en een witte vluchtstrook en boven mij een donkere, sterloze lucht.
Vanaf Dijon de oude N-weg op en dat was wel even schrikken want ik had slechts twee karrensporen tot mijn beschikking, maar dat was tenminste wat. Daarom ging ik bij Til-Chatel maar weer even de schone snelweg op en dacht na over welke route ik zou gaan volgen. En soms is goede raad duurder dan je denkt.
Rechtsom, over Nancy, was geen optie omdat juist aan die kant de sneeuw vaak het ergst is en buiten dat: ik zou ook nog juist om spitstijd richting Luxemburg rijden en aangezien er elke dag een hele drom fransen voor hun werk dit dwergstaatje binnen snelen viel dit, vermeerderd met de sneeuwdreiging, al snel af.
Via Bar sur Aube, zoals vorige week, ook, omdat het daar wel erg stil is en dat bij besneeuwd wegdek problemen kan opleveren, dus koos ik voor de route over Chaumont-Saint Dizier.
In Chaumont stopte ik bij Relais de la Viaduct, een routier net naast het prachtige spoorviaduct van deze stad, om er van te nuttigen, de kraan, koffie en een croisantje. Nog voor zevenen snorde ik verder, langs de Marne en langzaam begon het te krieken.
De sneeuw werd al maar minder en minder. Na Chalons was er helemaal niets meer van dit witte spul te zien en zo reed ik tussen voornamelijk groene grasakkers door naar Sedan waar zelfs de zon door kwam!
Ook de Ardennen waren een eenvoudig te nemen hindernis, al kwam ik wat natte sneeuw tegen bij Marche, maar van Hotton tot Nandrin was er totaal niets aan de hand en na een rondje boodschappen bij de Colruyt daalde ik af naar Liege.
En aldus reed ik aan het begin van de middag Nederland binnen waar mij nog slechts één hindernis te wachten stond en om die te overwinnen had ik een overtreding nodig.
Want om tien minuten over drie, tussen Nijmegen en Arnhem, waren mijn rij-uren op en in dit geval zou ik in de buurt van Wijchen 45 (!!) uur (weekend)-rust moeten houden, op een half uur van mijn woonplaats.
Vreemde wet, die rijtijdenwet, maar wellicht dat de lezer aan de hand van dit geval zal begrijpen dat een dergelijke absurde regelgeving die niets met de praktijk te maken heeft in de hand werkt dat er dan naar creatieve oplossingen wordt gezocht.
En die heb ik dan ook gevonden.
Aldus schreef ome Willem.
---
