En zo deed ik meer dan een uur over het laatste stukje waarbij je nog over een schitterende brug de Odra overkomt terwijl er een eveneens mooie staalconstructie voor het spoor evenwijdig ligt.
Daarna door naar Legnica en vervolgens verder naar het zuiden, de reuzenbergen in en in Bolkow maar eens halt gehouden. Nog niet zo heel lang geleden kon je in deze buurt alleen de grens naar Tsjechië over via Kamienna Gora naar Trutnov, maar na het wegvallen van de "grenzen" binnen de Unie (en dat is hier nog maar een paar jaar) zou wellicht de overgang van Szklarska Poreba naar Tanvald voor zwaar verkeer toegestaan zijn, maar hoe kom je daar achter.
In Bolkow stonden een paar poolse collega's en op mijn beste pools vroeg ik naar wat ik wilde weten. Het vermoeden had ik al daar ik reeds een paar Tsjechen van die kant af zag komen en de polen bevestigden mijn vermoeden. Dus na een kwartier pauze reed ik naar Jelenia Gora, het oude Hirschberg (Jelen is het pools voor hert) en kon op deze wijze wel 80 kilometer afsteken.
En juist hier onderweg werd ik staande gehouden door de Inspekcja transportu drogowego, wat vergelijkbaar is met onze I.V.W. Een mevrouw vroeg in redelijk goed duits alles wat ze voor de controle nodig had, onderwierp mijn voertuig aan een technisch onderzoek en ging met de paperassen, en dat zijn er nog al wat, in het busje zitten, terwijl ik tegenover, aan een tafeltje, mocht plaatsnemen. Daar had ze meer dan een half uur nodig en ik prees mij gelukkig dat ik twee weken hiervoor vrij had, anders was ik wel meer dan een uur de klos geweest.
Maar uiteindelijk, vanwege mijn betrouwbare oogopslag, mijn bretels met kersendessin, door het geklos van mijn klompen waarvan ik meende dat ze daar onopvallend aandachtig naar keek en natuurlijk mijn imponerende voorkomen, en niet in de laatste plaats door zeer deskundige gesjoemmel kreeg ik de hele zwik terug met de mededeling dat alles in orde was en kon ik er weer van tussen, maar ik had maar wat compassie met haar: wat een vreselijk saai werkje toch, de hele dag schijfjes kijken!
Helaas, dit oponthoud ging natuurlijk wel van de boodschappentijd af, dus reed ik de Carrefour (ja, ook dáár!!) van Jelenia Gora maar voorbij en snorde de 888 meter hoge Szklarska-pas over en daalde in Tsjechië weer naar beneden: Tanvald, Turnov en zo naar Mlada Bolaslav, want over Liberec ging, wegens een wegafsluiting, niet.
Daarna reed ik de weg op naar Ceska Lipa, maar zes kilometer er voor sloeg ik af naar Litomerice.
En daarna, via Terezin, de kenners weten het al, weer naar een vast adres, Hrdly, waar ik om half vier aankwam en na het laden een uur later weer wegkachelde en omdat het de plenner heeft behaagd nog een tweetal laadadressen voor en na Dresden te vinden reed ik weer, net als al eens eerder, via Teplice richting Dresden waar ik hier, in Petrovice (Peterswald), de handrem er op heb gezet. Even verderop, net over de streep, is het eerste laadadres voor morgen. Ondertussen denk ik de dag terug, de fascinerende besneeuwde toppen, de prachtige indrukwekkende herfstkleuren waar ik maar niet verzadigd van raak, de kronkelwegen langs woest stromende beekjes en ik kijk nog even naar het poolse souvenir, twee vellen op A-4 formaat, ontvangen van de inspectie-juf waaruit blijkt dat ik weer braaf ben geweest de laatste vier weken.
Wat kunnen de mensen zich toch vergissen.
Aldus schreef ome Willem.
---
