Zo is dus de file van gisteren de oorzaak van nog meer verloren tijd, want was ik er een uurtje eerder geweest, had ik ook de volgende klant nog gelost en zelfs nog verder gereden. Uiteindelijk zal die filerommel in Amsterdam er uiteindelijk op uitdraaien dat ik één dag achter ga lopen.
Maar niet getreurd: ik had een prachtige rij-toer vandaag, mooier als de koningin in haar gouden koets: vanaf Maastricht de bekende route naar Weiswampach waar ik mij maar eens gestort heb op een eenvoudig ontbijt: twee spiegeleieren, broodje en plakje kaas voor één euro vijftig! En daarna een liter vers geperst sinaasappelsap meegenomen om het vitamine-gehalte op peil te houden. Na deze stop voortgegaan: Diekirch, La Rochette, een prachtige weg vol schoonheid en rust, file-arm en bovendien schitterend weer. Zo passeerde ik Grevenmacher waar ik de grens naar Duitsland overstak en even voor Trier, in Konz, liet ik het eerste deel van de lading achter.
Daarna vervolgde ik mijn weg, via Trier even de snelweg op naar Daun en aldaar er af, richting Cochem dat daar beneden aan de Moezel ligt. Even voor de afdaling, in Dohr, zat mijn tweede klant en toen ik die af had, naar beneden gereden en vervolgens de o zo mooie route langs de Moezel naar Koblenz gereden. Op zeker moment nam ik de zuidkant, omdat ik in Koblenz richting Lahnstein, bekend om zijn kuuroord en mineraalwater, mitsgaders zijn vele oude kastelen, moest zien te komen.
Aldaar aangekomen bleek dat mijn lading niet meer werd aangenomen en hield het werken op. Na enige verkenning ontdekte ik een oude loopbrug die over een lang geleden in gebruik zijnd spoorwegemplacement liep, speurde verder en zag een bushalte. Na enige tijd verscheen een bus waarmee ik naar Koblenz werd vervoerd en heb vervolgens hier enkele uren rondgezwalkt.
De hele dag heb ik gelet op de natuur, maar zag nog nauwelijks een spoortje van de naderende herfst. Weliswaar zijn de Aesculus Hippocastanums, de paardekastanje's overwegens bruin van kleur, maar dat heeft te maken met een al jaren voortwoekerende vervelende aantasting. Op sommige plekken echter schijnt de ziekte te zijn overwonnen en zijn de kastanje's nog mooi groen, zoals op de Amsterdamse weg te Amstelveen, maar veel zijn er slecht aan toe.
Na mijn zwalkloop, waarbij ik vanaf de Danziger Freiheit naar de plek keek waar de Moezel de Rijn in stroomt, ben ik tegen het donker worden teruggelopen en nu wacht ik op de bus.
Nog twee minuten en dan, nee, daar komt hij reeds!
Aldus schreef ome Willem.
---
