Het zou een saai dagje worden, dacht ik, vandaag, maar het werd enerverender dan ik vermoed had, want nadat ik vanmorgen mijn weg vervolgde en ik na Schweinfurt via Karlstad door een schitterend Chablis-achtig wijngebied en Lohr naar Frankfurt stiefelde kwam ik even na Wiesbaden in Hattenheim aan. Aldaar zou ik een palletje ophalen en de klant zat achter in het dorp verscholen, maar wellicht is verscholen hier het goede woord niet want hij zat aan het einde van de woonwijk boven op een hoogte. Ik vroeg me daadwerkelijk af hoe ik met die 25 ton bier hier ooit weer wegkwam, maar de duitser waar ik dat palletje ophaalde wees me op een smal grindpad dat mij weer uitgeleide zou doen. Vanaf zijn "weingut" had ik een prachtig uitzicht over de wijnstruiken op de buiten zijn oevers getreden Rijn. Nadat ik de rit over het grindpad had overleefd en weer in de "bewoonde wereld" terug was, reed ik verder een schitterende rit langs de Rijn richting Koblenz en bij Kaub nam ik de veerpont naar de overzijde en kwam uiteindelijk bij Laudert op de "61".
En daarna was de partij zo uitgespeeld: Venlo, en toen naar huis. Morgen zal wel een rommeldagje worden, maar dat zien we dan wel weer.
Aldus schreef ome Willem.
---
