Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

donderdag 17 juni 2010

Gute Hoffnung.

Voor mijn tijd werd hij gebouwd, dat wel, maar wel na de oorlog, als noodbrug. Maar jaren lang kwam ik er over, de Autobahn was er in het begin nog tweebaans en de opritten zonder invoegstroken. In de jaren tachtig werd de weg twee keer zesbaans gemaakt en dat was een ingrijpende klus: tientallen spoorbruggen waar je onderdoor kwam en die van een voor de oorlogse bombastische kwaliteit waren moesten daarvoor worden verbreed en natuurlijk ook de vele andere viaducten voor het overige verkeer. Maar die brug, die noodbrug, die bleef maar noodbrug, nauwelijks twee keer tweebaans, de "gute hoffnungsbruecke". Vanmorgen vroeg, ach, wat heet vroeg in ons beroep, half zeven, vertrokken naar Kitzingen waar ik een reuzekist kreeg en toen naar huis gehobbeld. De lucht was vanmorgen al aardig bewolkt en even voor Frankfurt am Main begon het flink te regenen waardoor vooral bij wegwerken herhaaldelijk oponthoud ontstond, maar goed vandaag lekker gewoon als vanouds over de "drie" naar Oberhaussen gekacheld en vlak voor je afzwaait naar Arnhem, kom je er over, maar inmiddels, als laatste stukje van de "drie", pas halverwege de jaren negentig, dus na de eenwording, vervangen door een zesbaansbrug en het onderliggende spoorwegemplacement is niet meer te zien vanwege de geluidswallen die langs de kant werden geplaatst, alleen eventjes links is te zien hoe de oude rails overwoekerd is met heesters. Lang heeft de brug, als noodbrug aangelegd, het vol gehouden, de brug met die aansprekende naam in een verloren en opgedeeld Duitsland. Jaren gingen voorbij, er kwam niet alleen hoop op, maar er kwamen werkelijk betere tijden. En toen werd hij vervangen want hij had zijn dienst gedaan. Altijd als ik hier langskom denk ik even aan die naam, gute hoffnungsbruecke, ook vandaag weer, en toen verder, Hunxe, Bergh autoweg en toen naar huis.

Aldus schreef ome Willem.
---