Gistermorgen, nadat ik was opgestaan, eerst even de tank vol laten lopen met luxemburgse diesel dat altijd erg door de uitbater wordt gewaardeerd gezien het gegeven dat ik dan altijd stempeltjes op een stempelkaart alsmede twee bonnetjes voor kostloze koffie krijg en toen ben ik bij het tegenover de pomp gelegen pand naar binnen gegaan, een oord waar je van alle gemakken bent voorzien, wassen en plassen, koffie, broodjes supermarkt en een fruitbar waar ik altijd een liter vers uitgeperst sinaasappelsap haal teneinde mijn vitamine-C-gehalte weer op peil te brengen en nadat ik de nodige smokkelwaar had ingeslagen en koffie met een broodje en twee spiegeleitjes voor tesamen één euro vijf en dertig plus een koffiebon had verorberd, naar het DAFje gesloft, ingestegen, het motortje gestart en weggereden, na twee honderd meter de grens over, het Koninkrijk België in en zo verder, naar Nederland, waar ik dus na negen dagen weerkeerde en vervolgens naar het losadres in Zevenbergsehoek gereden waar ze de door mij meegebrachte en van europaletten afgehaalde pakjes weer netjes op europaletjes begonnen te stapelen en na drie uur was men klaar met de 2100 doosjes a zes pakjes van 500 gram. Als men daar een transportprijs van rond de 2000 euro bij denkt kunt u zelf uitrekenen hoeveel transportkosten er op een pakje spaghetti uit Basilicate die u in de supermarkt of delicatessewinkel koopt zit.
Daarna was ik snel thuis en na een recupatieperiode van ruim twaalf uur maar weer ingestapt en naar Ermelo (NL) gegaan waar ik mij even voor zevenen meldde. Maar jongens wat was het koud! Gisteren vond ik dat ook al en met een schrale koude wind vond ik het in de zon nog onaangenaam, maar vanmorgen was het zo erg dat ik de winterjas er bij aan had. Na laden eerst nog even langs Amsterdam gegaan voor wat klusjes en toen maar weer afgetaaid, richting Frankrijk, maar eerst even langs mijn vriend Nino in Amsterdam gereden om de door mij uit Italië meegenomen wijn, drie Daminziano's (u weet wel, van die giga-mandflessen waar men zich een breuk aan tilt) van 28 liter per stuk, af te geven waarvoor ik onder meer een heel lekker vers klaargemaakt broodje kreeg wat ik natuurlijk inmiddels heb opgesmikkeld. Welaan, en toen maar eens door de koude poollucht via Utrecht, Antwerpen, Brussel en Charleroi naar Couvin gereden, maar na Couvin over Cul des Sarts Frankrijk bij Regniowez, een piepklein grensplaatsje waar je een loep voor nodig hebt om het op de kaart te kunnen vinden (en ik heb me laten vertellen dat het nergens op een navigatsiesysteem wordt vermeldt), ingereden en vlak daarna, even vóór Mon Idee, het voertuig stilgezet. Het blijft maar koud en ik vind dat niet prettig. Van mij mag er zuiderwind opsteken.
Aldus schreef ome Willem.
---
