In de verte hoorde ik wat vrachtverkeer langssnorren, maar voornamelijk hoorde ik vroege vogelgezang mijn cabine binnendringen toen ik vanmorgen ruim voor zevenen wakker werd waarna ik het voertuig en mijzelf rij-klaar maakte, de motor startte om eerst wat lucht de draaien (voor de nietweters: een groot deel van het bedieningssysteem bij een vrachtwagen, voornamelijk de remmen, werkt op samengeperste lucht. Als het voertuig langere tijd stil staat, verliest het wat druk, dat door het draaien van de motor weer op pijl wordt gebracht) waarna ik het gevaarte in beweging zette en na een paar honderd meter kwam ik op de doorgaande weg van Charleville-Mezieres en Hirson terecht. Al gouw zag ik een klein koffietentje dat mij van koffie met croissant voorzag en na een stief uurtje was ik op het losadres tussen La Chapelle en Vervins, direct aan de Somme. Nadat ik de in de laadruimte bevindende 26 paletten had gelost reed ik door het schitterende dal van de Somme verder en naar het noord franse Guise waar ene meneer Godin rond 1800 een nog steeds bestaande gietijzersmederij begon. Vandaar uit rolde ik over wat drukkere wegen eerst naar Saint Quentin met zijn karaktervolle en van zeer ver waar te nemen dertiende eeuwse Saint-Quintinus basiliek en dat je Saint Quentin (genoemd naar ene aan het beging van onze jaartelling levende Quintinus, daarvoor had de stad een andere naam, dewelke mij helaas is ontschoten. De stad is dus nogal oud, ouder dan bijvoorbeeld Amsterdam) van verre kan zien komt omdat het op een heuvel ligt. Bovendien heeft de stad een fietsenfabriek waar onder meer de Gitane racefietsen worden gemaakt. Wielrenners als Anquetil, Van Impe en ook een tijd lang onze Joop Zoetemelk reden op dit merk. En zo reed ik verder, langs deze stad in welker omgeving behalve de Somme, ook de Schelde ontspringt, en na een klein uurtje stond ik alweer in Ham te laden waarna ik de terugreis over Peronne, Bapaume, Arras en Lille aanvaardde en alles liep dermate voorspoedig dat ik om vijf uur weer terug in Amsterdam was. Daarna naar huis, wat verschrikkelijk was, want over het stukje Amsterdam Breukelen deed ik bijna drie uur(!!) en ik wist het meteen: ik ben weer terug in Nederland.
Aldus schreef ome Willem.
---
