Je zag het aankomen vandaag. Het begon koud, maar onbewolkt en na zonsopgang -ik was natuurlijk in het duister voor het ochtendgloren vertrokken- was het heerlijk zonnig. Nadat ik diverse zendingen in Amsterdam achterliet en ééntje weer mee nam naar Deventer zag ik reeds de eerste wolken naderen, langzaam, maar zeker. Komende vanuit Groenland en vanaf de Noordelijke IJszee, waar ze gisteren en eergisteren nog door ijsberen van onder af werden bekeken, dreven ze meer en meer met hun kille lading naar het zuiden en toen ik om ongeveer twaalf uur in Deventer was schoven ze meer en meer voor de zon, de zon waar bijna iedereen naar snakt, werd ons door deze onheilspellende wolkenmassa ontroofd! Nadat ik in Vaassen mijn lading voor volgende week had opgehaald zag ik hoe de hele lucht vol zat met zware wolken, echter nog niet geheel aaneengesloten, maar toen ik mijn voertuig voor het komende weekeinde stil zette merkte ik dat er een gure wind was opgestoken en ook de eerste kille ijskoude regen viel neer en toen ik wat spullen vanuit mijn vrachtvoertuig in mijn eigen personenauto aan het overladen was zorgde dit voor een frisse en natte haardos benevens, daar ik mijn jas niet aan had, een doorweekt overhemd.
Nee, we zijn nog niet geheel uit de tentakels van deze winter vrijgekomen want deze week is ze weer even terug van nog maar net weggeweest.
Aldus schreef ome Willem.
---
