Een stevige hagelbui opgezweept door een westerstorm slaat de hagelstenen tegen mijn linkerzijraam terwijl de temperatuur naar de nul graden zakt en ook zie ik dat de hagel op de grond blijft liggen. Verder is het doodstil in dit oord, hier, aan het riviertje de Bresle waar ik op een verlaten plek en onder een eenzame straatlantaarn sta waardoor ik, net als Sidonia, enige overeenkomst voel tussen die straatlantaarn en mij, beiden eenzaam. Vanmorgen vertrok ik om half acht vanuit even voorbij Breda om voor de aardigheid eens te ervaren wat het is om in zo'n ochtendspits in de file mee te rijden en op die manier Amsterdam te bereiken wat een niet al te vreugdevolle ervaring was, dus daarna maar snel lading op de thuisbasis geladen en rechts omkeer gemaakt om in Moergestel nog een deellading op te halen wat allemaal redelijk voorspoedig verging en zodoende reed ik daarna heerlijk over Goirle, Poppel en Ravels over een fraaie weg naar Turnhout waar ik voor een slordige honderd kilometer de saaie snelweg nam om via Antwerpen naar Kortrijk te snorren. Deze keer is Le Havre het einddoel met een tussenstop in Bolbec, een kwartiertje er voor en om het immer voortrazende en veel te drukke snelwegverkeer te ontwijken sloeg ik bij Kortrijk naar het westen af en reed een kwartiertje later tussen Ieper en Langemark door waar al weer bijna honderd jaar geleden door de duitsers de eerste gifgasaanval werd ingezet en hier duizenden doden vielen. Het lijkt misschien lang geleden, aan de andere kant nog geen honderd jaar en er zijn nog ooggetuigen in leven. Ieper, waar ook het moderne gebouwencomplex staat in vorm van een oor waar allerlei computergerelateerde geluidsexperimenten worden uitgevoerd die dan met groot succes wereldwijd worden toegepast. Na Ieper via Poperinge de grens Abeele-Godewaersvelde Frankrijk binnen gekomen waarna je al snel in Steenvoorde komt en dan verder naar Hazebroeck en vlak voordat je de Lys over gaat passeer je nog Haverskerque, het laatste nog wat vlaams klinkende dorpje en daarna begint echt Frankrijk want hier begint de Artois en na Lillers kom je al snel in de Ternoise, en zo reed ik door Saint Pol en ging via Hesdin op weg naar Abbeville, stak daar de Somme over en hier, in dit stille dorpje, waren mijn uren op. Een groot deel van de dag geweldig genoten van de harde wind, soms vergezeld met grote overkomende en rijk gevulde regenwolken waardoor met name de treurwilgen, maar ook ander jong groen, getest werden op de houdbaarheid en zo te zien hielden de takken het jonge, door de wind geplaagde blaadjes, goed vast. Maar of het jonge blad of de jonge knoppen de hagel die nu valt zonder schade overleven is nu maar de vraag.
Graag zou ik er even op uit trekken en hier rond te kijken, maar met deze guurheid zie ik daar even van af. Trouwens: even na de middag was ik voor Turnhout al een ogenblik gestopt om wat te eten, dus neem ik nu genoegen met een paar lekkere appeltjes terwijl ook de laatste sinaasappel er aan gaat. Het is bijna bedtijd en ik trek de gordijnen dicht terwijl ik nog even een blik naar buiten werp. Het hagelt niet meer en de storm is gaan liggen. En dat laatste ga ik ook doen.
Aldus schreef ome Willem.
---
