En daar ging ik weer, vanmorgen, met dat chemische goedje wat de naam frisse wijn heeft en binnen afzienbare tijd in de winkels van de supermarktketen met dat blauwe embleem staat. Gelukkig hoef ik die bende niet zelf in Best te lossen, maar ik betreur diegene die dat verschrikkelijke lot ten deel valt. Vaak lang wachten, naargeestige lui op de werkvloer en er worden de meest stupide dingen van je verwacht, zoals de plasticfolie waarmee de palletten zijn ingewikkeld verwijderen en ooit moest dat ook nog mee teruggenomen worden onder het mom van milieuoverwegingen. Dat dit natuurlijk een mega-smoes was is duidelijk, want het enige wat je doet is de vervoerder opschepen met het probleem terwijl het duidelijk een Aldi-probleem is. Sommige chauffeurs dumpden dat plastic vlak om de hoek met vooral de naam Aldi boven en gelukkig is betrokken bedrijf door de millieupolitie hiervoor terecht op de vingers getikt.
Maar er wordt nog steeds verwacht dat chauffeurs het werk daar doen dat door eigen mensen zou moeten worden gedaan, zoals afstapelen, folie verwijderen en andere zaken en zo parasieteert deze keten op arbeidskracht van een ander. Daarnaast heeft deze vracht er ook al voor gezorgd dat ik nu nog vijf uur van huis af sta en dat is minder prettig. De lezer zal begrijpen dat ik dus om zeer veel diverse redenen nooit iets bij deze flessentrekkers zal kopen omdat de spullen, afgezien dat er veel artikelen bij zijn van inferieure kwaliteit, daar met oneerlijke arbeid in de winkel terecht zijn gekomen. Er zou eigenlijk een soort keurmerk moeten komen voor ketens die wel ordentelijk met leveranciers en werknemers omgaan. Bovengemelde en nog een paar andere ketens zullen die dan niet snel krijgen: je mag er niet eens naar het toilet en fatsoenlijke wachtruimte ontbreekt. Genoeg hierover, ik heb geschreven. Na vertrek eerst even een documentje gemaakt waarmee ik door Zwitserland kon rijden en daarna net als exact een week geleden dezelfde route gereden maar ditmaal niet verder gekomen dan Lorenzweiler (Lux) en toen was de tijd op. En toch was het allemaal heel anders. Ten eerste was ik zwaar aan de vracht waardoor ik veel langer over de Simplonpas deed en ten tweede waren de weersomstandigheden totaal anders. Onder een flinke regenbui beklom ik de natte wegen van de pas en vijf kilometer onder de top werd de regen sneeuw. De temperatuur daalde van tien graden beneden naar min één boven op de top en net was ik over de top heen of ik zag dat aan gene zijde van de bergketen de zon door het wolkendek heen komen. Overigens: de meeste sneeuw smelt vaak niet door de zon, maar een sneeuwlaag geteisterd door een slagregen heeft daar nauwelijks verweer tegen. Gevolg ook dat het water aan alle kanten van de bergen komt, want niet alleen regenwater, maar ook gesmolten sneeuwwater dendert dan van de hellingen af. Welaan, beneden in Brig was het zowaar 19 graden in een bleek zonnetje, maar toen ik verder de Valais uitreed en in de buurt van Martigny kwam ontwaarde ik een enorme duistere wolkenmassa die, naar later bleek, door een stormwind de vallei in werd geblazen en even later begon het aldenaars te stormen en werd het verder ook een waar nimmermeer met enorme regenvlagen, dusdanig, dat ik mij er over verwonderde dat mijn voorruit er nog in bleef zitten. En toen ik langs het meer, de Lac Leman, kwam, kon ik door de dikke wolken de overkant en soms zelfs het water niet zien. Tussen de zwitsers-franse grens en Pontalier had het een paar uur voor ik er door kwam zelfs enorm gesneeuwd en de temperatuur daalde vanaf het moment dat ik de storm terecht kwam tot een vijf graden en in Pontalier was het maar net boven nul. Daarna werd het langzaam maar zeker beter en iets warmer en na Epinal zag ik dat er al veel bomen en heesters groen begonnen te kleuren wat aangeeft dat het voorjaar echt overal begint. Morgen nog even naar Weiswampach, tanken, boodschappen en een kopje koffie en daarna naar huis, veel te laat, maar dat is de consequentie van een bepaald wanbeleid zoals u hier boven las.
Aldus schreef ome Willem.
---
