"Hoeveel dagen regen kan een dikke sneeuwlaag verdragen voordat hij is verdwenen" was een vraag die ik mijzelf vandaag stelde toen ik vanaf het overnachtingspunt even voorbij Bayreuth via Toepen de tsjechische republiek bij Frantiskovy Lazne binnen reed en de hele dag bezijden de weg enorme sneeuwvlakten waarnam waar gedurig de regen een eind aan trachtte te maken, vooralsnog zonder veel succes terwijl de temperatuur de hele dag rond de vijf graden stond. Via Cheb, het oude "duitse" Eger naar Karlovy Vary, Karlsbad op zijn duits, waar heel lang, nu meer dan honderd jaar geleden, koningin Wilhelmina regelmatig kwam kuren wat te maken had met haar kinderloosheid, want zo is er een nooit bevestigde anekdote dat koningin Wilhelmina hier incognito en strikt geheim met de trein naartoe reisde en één van de laatste keren, in 1908, misschien wel de laatste keer, terwijl ze de trein verliet er een oploop was op het perron. Nieuwsgierig vroeg ze wat er aan de hand was omdat ze even meende dat haar bezoek was opgevallen, maar nee, het was een voorname joodse rabbi waarvoor het volk uitliep. In de avond liet ze via via de rabbi op audiëntie komen en legde haar probleem voor waarop de rebbe de profetische en dezelfde woorden als ooit Eli sprak dat ze over een jaar een kind zou krijgen, hetgeen ook wonderlijk is geschied in de latere Juliana. Of het alzo is weet niemand, wel dat er destijds inderdaad een zeer geachte rabbie de stad heeft bezocht. Na mijn bezoek hier vandaag, want ik doe hier altijd boodschappen voor thuis. -bier, becherovka, langose, klobassa en andere zaken- doorgetuft naar Chomotov, een schitterende weg door een stuk berglandschap met stille slavische dorpjes, en daarna richting Louny gereden om via Rana naar litomeriche te gaan, maar de weg tussen de twee laatsten was dicht zodat ik met de kaart in de hand over geweldige mooie en smalle boerenlandweggetjes alsnog Rana bereikte want het tsjechisch verkeersbureau had anders een omweg van meer dan 50 kilometer voor mij in petto maar omdat ik met mijn kennis van de hier gesproken taal over alternatieven had geinformeerd was de omweg nog geen drie kilometer. Daarna, in Hrdly, nabij Litomeriche, geladen en zelfs dat had enige voeten in de aarde waarmee ik u maar niet mee zal gaan vermoeien. En ja, daarna weer de motor gestart en de weg genomen naar Teplice vanwaar ik richting Usti nad Labem ging, richting Dresden, waar morgen nog een klant op mij zit te wachten die wat rommel voor Nijmegen heeft. Nou, dat nemen we dan ook wel weer mee. Ja, en u zult het wel kunnen raden welke muziek ik vandaag in de kabine beluisterde. Jawel, juist, Ma Vlast (mijn vaderland) van Bedrich Smetana, en ook even de Moldau toen ik langs de Labem reed, en Tabor, dat laatste beluisterde ik toen ik door Terazin reed, toepasselijk.
Nou, dat was het voor deze dag, een dag waar ik intens genoot van het mooie landschap, een landschap wat "ruikt" naar een bewogen geschiedenis waar je, althans ik, maar nooit los van kan komen.
Aldus schreef ome Willem.
---
