Toen Willem van Oranje halverwege de zestiende eeuw de brief van Phillips de Tweede kreeg waarin zijn vogelvrijverklaring stond te lezen, schreef hij daaronder de gedenkwaardige woorden Je Maintiendrai wat "Ik zal handhaven" betekent en vandaag kwam ik er achter dat op het gemeentewapen van de stad Orange niet alleen drie sinaasappels prijken, maar ook de hiervoren genoemde woorden en nu vraag ik mij af of die woorden reeds in het stadswapen stonden en de prins deze toen gebruikte of juist andersom, dat de stad Orange de gedenkwaardige woorden daarna aan het wapen hebben toegevoegd. Ik weet het niet maar een kenner van de heraldiek zal wellicht uitkomst bieden. Vandaag gewoon begonnen in Lons le Saunier en door het donker bij temperaturen onder nul vergezeld met flinke sneeuwse neerslag
moest ik nog aardig opletten of het niet plots zou gaan ijzelen. Op de route du Soleil tussen Lyon en Valance ligt een klein bergje, de grote biefstuk genaamd en waar je tegenwoordig niet met de vrachtwagen mag inhalen en het is mij al vaker opgevallen dat dit een overgang kan zijn tot ander weer. Zo ook nu: de sneeuw wijzigde zich in regen en de temperatuur liep op naar plus drie. Nadat ik bij Montelimar, zoals gewoonlijk, de autoroute verliet en ik op Pont Esprit af koersde zette ik het voertuig stil voor een pauze naast een gemeentevoertuig waar ik het wapen van Orange met genoemde tekst ontwaarde. Na het speelkwartiertje verder naar Nimes en aldaar op mijn beurt gewacht waarna het grootste deel van het voertuig ontladen werd en toen over Frontignan en Sete naar Meze waar ik thans sta voor een routier met lange en goede reputatie. De hele dag heb ik getracht een teken van het voorjaar op te vangen maar ondanks intensieve naspeuringen was het al winter wat de klok sloeg, temperaturen net boven nul, palmen met bebruinde bladeren, ook hier in Sete, en een straffe wind met regenvlagen teistert nu mijn voorraam terwijl een groep flamingo,s ineengedoken in het water staan. Die weten ook niet hoe ze het hebben met dit hollandse herfstweer. Misschien morgen, als ik hier in het zuiden nog wat rondkoetel, zal ik een lente teken ontwaren, je weet maar nooit! Kom, ik ha maar eens binnen hier. Ze hebben vast wel wat onder de kurk
Aldus schreef ome Willem.
---
