Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

dinsdag 1 december 2009

Tussen de Oostfriezen.

Nadat ik vanmorgen een uur of vier -ja, ja, ik weet het, u lag nog op uw linker of rechter oor- vertrok en daarbij vergezeld werd van een schitterende nagenoeg volle maan en mijn weg mede door haar glans werd verfraaid kreeg ik om een uur of vijf storing, en wel storing aan het ingebouwde tolkastje waarmee de duitse tol wordt afgerekend a raison ca 30 cent per gereden autobahnkilometer. Het apparaat gaf een foutcode aan die ik noch de reperateur, die ik telefonisch raadpleegde, konden thuisbrengen. Later op de dag zouden we verder kijken en het euvel noopte mij niet van de autobahn gebruik te maken hetgeen voor mij bepaald geen ongerief is. Daardoor reed ik via Denekamp naar Nordhorn, zoals iedereen dat 25 jaar geleden deed, en verder naar loeningen waar ik een eerste adresje achterliet en daarna via Cloppenburg naar een dorpje onder Oldenburg en vervolgens kachelde ik naar Aurich wat midden in het fraaie Oost Friesland, met zijn fascinerende vergezichten en in deze tijd zijn lange schaduwen, ligt. Trouwens: Kenners beweren dat hier de meest domme burgers van de Europese Unie wonen, gevolgd op de voet door Vlaanderen, maar ook die kennis trek ik, zoals zoveel als waarheid geopperde stellingen, ernstig in twijfel. Immers: ooit schreef Nietszche: "Jede Wahrheit ist ein art of Irrtum, ohne welcher ein Mensch nicht leben kan". Na mijn adresje in Aurich te hebben afgehandeld ben ik langs de dealer in Westerstede gereden die het euvel verhielp waarna ik de grote weg naar Hamburg nam om ook daar wat mensen met mijn pakjes te verblijden die overigens tot morgen moeten wachten. Ach, het is de tijd van kort licht en lange schaduwen, van het gevaar dat ik er depri van word wat ik weet te ondermijnen door voldoende chocolade tot mijk te nemen, dus ook vandaag genoot ik van het prachtige Oostfriese weidse landschap, ja, zelfs van de ondergaande zon tussen Bremen en Hamburg die ik in mijn spiegel -als u even nadenkt kon dat natuurlijk alleen via mijn spiegel- waarnam terwijl recht voor mij alweer de volle maan glimstralend naar mij keek.

Aldus schreef ome Willem.
---