Wat was het koud, vanmorgen: min 12!! Toen ik om een uur of negen aftaaide naar het zuiden had ik verwacht dat in ieder geval na de Ardennen de temperatuur wel zou oplopen en er wel geen sneeuw meer te zien zou krijgen. Niets was echter minder waar: de hele dag tot nu aan toe is de temperatuur niet boven de min tien geweest en op zeker ogenblik gaf bij Vesoul de temperatuurmeter min 23 (!!) aan en nu heb ik al heel wat meegemaakt, maar zulke extremen zijn beslist uitzonderlijk, temeer dat alleen Zuid-Limbug sneeuwvrij was en het soms erger was dan voor mogelijk gehouden: in Besancon lag wel een halve meter. Maar verder was het heerlijk zonnig en de toestand van de weg heeft niet tot oponthoud geleid. In de Ardennen twee rijsporen door de sneeuw, vooral het hoogste gedeelte bij Baraque de fraiture, het stuk snelweg waarvan ik de eer heb deze, ooit, als eerste te hebben gereden, was slecht. Eind tachtiger jaren uit de vorige eeuw was deze snelweg, de weg Liege - Luxemburg, nog niet geheel klaar en nadat je eerst de stad Liege (Luik) door kwam (je moest toen nog de hele stad door) hield hij tot twee keer op en moest je nog een stuk over de oude weg en een van deze trajecten was bij Baraque de Fraiture. Toen ik in 1992 ook deze weg reed en aankwam op het punt waar gewoonlijk de snelweg ophield, zag ik dat de auto voor mij nog afsloeg en de oude route moest vervolgen, maar een wegwerker haalde op dat moment net de pionnetjes weg die het nieuwe gedeelte afsloot zodat ik aldaar de eerste was die dit stuk asfalt betrad.
Welaan, na uiteenzetting van dit stukje grijs verleden weer terug naar de waan van deze dag. Na de Ardennen de weg vervolgd, Metz, Nancy, Epinal en Besancon. Mijn bedoeling was door te gaan naar Lons en daar binnendoor te gaan naar Nantua om daar in de buurt de maandag af te wachten, maar gezien de erbarmelijke weersomstandigheden van dit moment koos ik er voor om naar Bourg en Bresse af te buigen om toch wat meer keus te hebben als de maandag aanbreekt. Morgen geldt een rijverbod in Frankrijk (en Italië en Duitsland). Ik vind het allemaal best, maar de logica in dit verband ontgaat mij geheel omdat men overal een 24-uurs economie aan het invoeren is maar in de sector vervoer gelden kennelijk andere normen. Vandaag de hele Shabbath, de dag die ooit de Eeuwige had ingesteld als rustdag, niet bepaald gerust. Morgen de eerste dag van de week, dan zouden we weer lekker aan de slag moeten kunnen gaan maar daar er een slordige 1800 jaar geleden een of andere (christelijke) prominent in het Verenigd Europa van toen (u leest het, er is niets nieuws onder de zon) enorm de pest aan het Oude Volk had en als maatregel afkondigde dat het voortaan verboden was (voor niet-joden) de rustdag op de zaterdag te houden -wellicht de eerste echte algemene anti-semitische uitgevaardigde besluit ooit- is die dag vanaf toen zondag geworden.
Een al bijna twee eeuwen bestaand misverstand dus, maar goed, we kunnen er kennelijk mee leven. Voor deze gelegenheid heb ik voor morgen een boek over een hele nare man bij me, ene Stalin, en die ga ik morgen verslinden.
Aldus schreef ome Willem.
---
