Vanmorgen heb ik nog getracht een foto van de overkant te maken, maar dat bleek niet mogelijk omdat er over het "lago" een dichte waterdampsluier hing en de overkant daardoor aan het zicht werd onttrokken en ik u helaas geen deelgenoot kan maken van het zich aan de overzijde bevindende Vairano waar ik gisteren over schreef. Maar desalniettemin was de weg over Cannobio naar Verbania weer prachtig. Het is daar altijd prachtig, wat voor weer of jaargetijde het ook is. De terrasvormige betuinde hellingen die vol met vele soorten palmen staan, de in herfstbladeren getooide treurwilgen aan de waterkant en de kapitale huizen en hotels, alles ademt een verrukkelijke heerlijkheid uit die doen denken aan de Hof van Eden. Na dit prachtige intermezzo de "partij" naar het eindspel gemanoeuvreerd door na Verbania en het wekelijkse boodschappen doen een teruglading opgehaald in het plaatsje Grodo, een transitdocument laten opmaken in Dommodossola en vervolgens de Simplonpas opgereden om te constateren dat er een stuk minder sneeuw lag dan twee weken geleden hetgeen er op duidt dat de temperatuur in dit deel van de Alpen aardig is opgelopen. Na de bult te zijn afgedaald nog even doorgezet, gebruikelijke route als voornoemd elders op dit log, Sion, Pontalier en tot slot Lure, waar ik nu sta. Morgen nog de laatste zetten en dan is ook deze reis in de tas.
Aldus schreef ome Willem.
---
