Evian en Thonon, dat is wat ik thans voor mij zie terwijl ik niet in het land van Conte en Brie, maar in het land van Emmenthaler en Gruyere ben. Daartussen water van Le Lac Leman en thans sta ik op een met wijngaarden betuinde helling over het meer heen te kijken terwijl de temperatuur flink is gedaald. Als je een schaakpartij in het middenspel een flink voordeel weet te behalen door een pion met betere stelling, een stuk of een kwaliteit voor te komen kun je de partij rustig met correct uitspelen al moet je dan natuurlijk geen blunder maken. Zo is het ook met dit beroep en aangezien het nu midden in de week is en je weet met name op die dag een flink voordeel te halen kun je de rest van de week wat kalmer aan doen en dat is thans met mij met deze rit het geval. Toen ik vanmorgen in Dogliani vier kistjes lostte, daarna even boven Milaan nog twee adresjes van pakjes voorzag en er in slaagde ook nog terug te laden en een transitdocument wist te maken (iets waar ik vanmorgen geen rekening mee hield) kon ik nog in de avondschemering de Simplonpas over terwijl ik daarna mijn Dafje nog even een flinke schop gaf om juist op tijd hier te landen. Weliswaar vanavond geen spaghetti, maar wel rostli met kaas en dat is ook niet te versmaden. Tot morgen dan maar weer.
Ome Willem.
---
