Dierendag is weer voorbij en de herfst heeft weer zijn intrede in het europese landschap gedaan hoewel in de Ardennen noch in Frankrijk waar ik heden door reed de bladeren een herfstkleur hebben. Alles is nog zomergroen en slechts een enkel facet wijst er op dat de herfst reeds is begonnen, zoals de wijngaarden van Arbois waar ik doorging en die bijna geen trossen meer bevatten. Arbois, het stadje waar Louis Pasteur jaren lang zijn natuurkundige ontdekkingstochten hield, Pasteur van wie de uitspraak "In alle boeken zit niet zoveel wijsheid als in een glas wijn" is welker uitspraak ik van harte onderschrijf. Vanmorgen na van huis te zijn gegaan via Luxemburg (dwars door de stad), Nancy, Epinal en Besancon dus door de prachtige wijnstreek van Arbois en Poligny, de streek van de vin du Jura, doorgekomen en daarna de weg genomen die vermoedelijk Mozart voor mij nam toen hij van Parijs naar Italië reisde, zei het met een ander vervoermiddel dan ik, richting Lons waar de La Vache qui rire fabriek, dus de lachende koe fabriek gevestigd is. Voor de duidelijkheid: La vache qui rire is een zeer bekend kaasmerk hier ten lande, zoals bijvoorbeeld Heineken bij ons. Welaan: daarna nog even verder gekoeteld en sta nu even ten noorden van Lyon met links van mij de Cote de Buguy dat als een schitterend berglandschap aan mijn oog ontrolt. Morgen zal het weer trouwens nog mooier zijn dan het nu hier al is en het is niet ondenkbaar dat ik de airco ga gebruiken.
Ome Willem.
---
