Nee, het ging dus niet. De grens kwam ik helaas niet over en vraag me niet waarom, want hoe dit in zijn werk gaat, kijk ik al niet meer van op maar zullen niet ingewijden zien als complete absurditeit. Vanmorgen wederom onder een dik wolkendek wakker geworden en goederen geladen net even ten noorden van de Ligurische Alpen, even onder Allessandria en daarna in Milaan ADR (is gevaarlijke goederen) geladen waarna ik nog wat marmer heb opgehaald drie kilometer voor de zwitserse grens in Chiavenna. Nu kun je vandaar via de Maloja- en de Julierpass naar Chur rijden maar daarvoor heb je een transit-douanedokument nodig die door een declarant opgesteld moet worden. Bij de grens vond ik zo'n declarant en die is een hele tijd bezig geweest dit document, een zogenaamd T-document, samen te stellen, maar ze kreeg het niet voor elkaar en aangezien ik met die ADR ook geen tunnel door mag is de eerste de beste optie de Simplonpas bij Dommodossola. Ergo: bij de grens omgekeerd, vier uur omrijden om uiteindelijk morgen vroeg een document op te halen bij een declarant hier die kennelijk wel verstand van zakan heeft. Jawel, u leest het goed, vanwege onkunde moest ik dus heden een gigantische omweg maken om morgen weer verder te komen. Wat nu milieu, wat nu veiligheid. Maar goed, ik heb van de nood een deugt gemaakt: vanwege de ADR-goederen moest ik ook al de oude weg rijden van Lecco naar Chiavenna omdat ik geen tunnels door mocht en de gangbare weg een hele reeks tunnels kent. Vandaar dat ik terug de uiterst smalle en van weinig tunnels voorziene westzijde van het Lago di Como heb genomen en zodoende de Giro di Lago de Como heb gereden. Ik kan u verzekeren dat die zijde verschrikkelijk mooi is met overdadige subtropische planten en bomengroei en schitterende huizen en nog mooiere hotels. En de weg is ook zeer smal, maar gek genoeg voor ADR niet verboden. Welaan, ik heb dus genoten vandaag en morgen gaan we weer verder.
Ome Willem.
---
