Kouder worden ze, kouder. En diezelfde dagen korten terwijl
de wereld op knappen staat.
Op 28 juni, honderd jaar ná, in 2014 schreef ik het:
Niemand, niemand wilde die oorlog, maar het heeft er veel van weg dat in dit
tijdsgewricht iedereen, IEDEREEN de oorlog wil, nu, RUIM tien jaar nadat de
papieren kogel werd afgevuurd.
Zoek maar op, in dit blog, 28 juni 2014. En ik zette er een
ferme verwijzing bij, maar, zoals nu blijkt: ook dit is van het internet
gewist; het bewijs van het fascisme in de Oekraïne.
Zo vilein gaat het verder; de burger van Europa wordt op vulgaire
wijze en met oneigenlijke argumenten een oorlog in gerommeld. Helaas geloven er
nog zoveel mensen in de corrupte leiders; corrupt tot op het bod!
Nog ruim 20 dagen; beide herdenkingen, beide feesten vallen
ook dit jaar samen. Het oude Chanoeka
begint op 25 december, de kerstdag en beide gaan over licht; enkele dagen daarvoor stoot de steenbok de zon weer onze kant op.
Zullen we, voor het einde van dit jaar er nog aan ontkomen? Ontkomen aan het ultieme duister?
Buiten is het somber; hoewel niet erg koud, regent het de
hele middag. Verlangend denk ik terug,
terug aan de vele oorden die ik doorkwam, de glooiingen, de heuvels, ja, de
bergen met soms witte toppen.
Pas nog zag ik ze terug; haalde de eerste wijn, van druiven
geplukt in 2024, op en toerde met een zekere weemoed door voor mij steeds weer
een bekende omgeving, een bekend dorp en
er bleek weinig veranderd. Bezocht de
routier in Chaumont, nét onder de majestueuze spoorbrug; de smikkelhut die nog
bij de laatste 500 behoorde.
De laatste van de nog geen 500 routiers van de ruim 3000 die
enkele jaren terug nog dienst deden.
Inmiddels alweer een paar weken terug; vandaag bezocht ik bossen, de Kaapse en de Zeister; het was er stil.
Maar onderhand gaat het maar door; iedereen lijkt weer bezeten. Wapengekletter alom; inmiddels al honderdduizenden vrouwen die geen man meer hebben. Machthebbers zijn in staat zelf buiten schot te blijven om vervolgens duizenden, wellicht miljoenen euroburgers te serveren om redenen die ze zelf niet kennen.
Aldus schreef ome Willem
