Op een dag werd ik wakker. Wakker in Sowjetolland en het was 16 oktober; in de vroege morgen reed ik met mijn fiets door een duizelende duisternis onder een heldere, niet geheel volle maan die tussen de Ram en Walvis haar weg zocht en in het oosten Mars net boven de horizon klom.
Het werd de dag waarin de arrogantie van de macht zijn weerzinwekkende gezicht zou laten zien en waar de eerste tekenen van sowjetolland zijn eerste duidelijke zichtbare contouren zou tekenen, ja, zelfs al, in die nacht, getekend werden: Nederland werd in één enkele nacht omgetoverd.
De "bestuurders" van de voorheen Nederlandse staat gaven en geven blijk van het onmiskenbare gegeven elke binding met het volk te zijn verloren; het inzetten van militairen tegen de eigen hardwerkende burgerbevolking werd daar een bewijs van.
De tijden des kwaads zijn aangebroken; overdag trekt Mars onzichtbaar zijn baan over ons land.
Al is het dan wellicht slechts een symbool, maar militairen inzetten tegen eigen bevolking is verwerpelijk en toont de minachting aan van zittende machthebbers jegens boer- en burger.
Schokkend; zoals destijds in NAZI-Duitsland en in tijden van Stalin....
Daarom: Sowjetolland!
Walgelijk: in één nacht: oude, verwerpelijke, tijden keerden terug.
Ik ben woedend.
Aldus schreef ome Willem
