Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

dinsdag 9 december 2014

Decembermaandag

Triest en neerslachtig; mijn stemming en humeur worden er niet beter op; aan de hemel een heldere maan en streperige wolken in vreemde gloed die soms, even maar, de ronde cirkel deels bedekken en 't vriest, het vriest in Bad-Hersfeld, Bad-Hersfeld met zijn Lulles- en Vitalisbron.

'T is overbodig mee te delen, maar het was erg vroeg donker. Het hele Duitse traject, vanaf Venlo tot hier, was 't schemer en donker en bovendien was het regenachtig en erg druk; de, zo lijkt wel, nooit meer te stoppen stroom met eindeloos verkeer; drie, vier en soms wel meer rijen dik.

Overdag bezocht ik Oostrom bij Venray, Heijen, Boxtel en Veghel in omgekeerde volgorde, maar begon in Nijmegen waar ik voordat het licht was aankwam; een adresje midden in de binnenstad, een straat in het voetgangersgebied, te smal voor mij truck met oplegger. Net aan de rand kon ik het gevaarte even, zonder hinder voor derden, kwijt en trok de fiets uit de kar, zocht het adres, dat een boekwinkel bleek te zijn, op en las op een kartonnetje dat op de glazen voordeur was geplakt dat ze tot de middag gesloten zou zijn. Terugfietsen, door de maandagmorgense binnenstad waar ik vrijwel alleen was. Nog geen enkele neringdoende had de deuren open; de enige die ik aan 't werk zag, was een schoonmaker die de ramen van de verlaten kroeg aan 't lappen was en door het verlichte raam van een andere horecainstelling zag ik twee dames de tafels afnemen; verder niemand, op een enkele medefietser na.

Terug bij de oplegger, de fiets naar binnen en tijdens het eerste daglicht een overleg met het net wakkere thuisfront dat er in resulteerde dat ik vertrok; het steeds drukker wordende verkeer in en op weg naar Veghel.

Klein rondje Brabant, en als laatste dus Oostrom waar ik pas na lang zeuren het voor elkaar kreeg dat ik bij het laden aanwezig was en er op toe kon zien dat er inderdaad wel juist geladen werd: dit in verband met goederen die ik reeds in de oplegger had staan en zo; rond vier uur vertrok ik; de vallende avond in.

Nee. Deze tijd van het jaar zijn het niet de meest ideale reisomstandigheden; niet alleen de steeds kortere dagen, ook de miezer en de kou dragen niet bij tot een opgewekte stemming. Het zijn dagen met somber en swel en vol warrige gedachten; dagen waarin verlangen wordt gewekt naar licht, nieuw leven, bevrijding, de geur van voorjaarsbloesem.

Aldus schreef ome Willem.
---