Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

zaterdag 25 mei 2013

Het koeljaar

Een weinig zon verwarmt de omgeving, in dit voorjaar, koude, koele voorjaar zijn we daar al snel blij mee; zoals voorzegt, dit jaar zal de zomer direct op de winter volgen; de tulpentijd lijkt voorbij en narcissen zien we al bijna niet meer; de roos kondigt zich reeds aan.

Er is een wetenschap die beweert het in de hand te hebben, of eigenlijk, beweert ze het juist niet in de hand te hebben, maar wel met het vermeende inzicht dat het juist niet wel door menselijk handelen te beïnvloeden is, maar hoe worden we gefopt!

De laatst weken wees niets op een klimaatverstoring door opwarming veroorzaakt door teveel uitstoot, broeikasuitstoot, wat dat dan ook moge wezen, integendeel, het "klimaat", het weer gaat zijn eigen, vorstelijke gang; wolken drijven, geheel zelfstandig en zonder vragen voorbij, de wind waait waneer en waarheen ze wil, koude en warmte komen zonder inmenging van enige menselijke drukte.

Ondanks het te frisse weer geniet ik van steeds uitbundiger groen, van bloemen en van de duizend vogelsymfonie en nog vrijdagmiddag bekroop mij enig verlangen weer eens af te reizen naar oorden, thans vaak warmere oorden, waar ik regelmatig heen reis toen de planner mij vertelde welke vrachten komende week naar waar zouden moeten worden vervoerd; in gedachten was ik alweer op weg, bij de rubberfabriek in Oost-Tsjechië, bij Zuid-Franse wijnboeren, een avond in een Italiaanse smikkelhut.

Maar daarvoor zal ik nog een weekje geduld moeten betrachten alleer ik weer verder snor; deze en de komende dagen zullen nog even in het teken staan van, als het weer wil meezitten, korte fietstochtjes, wat rommelen binnenshuis en zo nu en dan een weinig studie. Schaakstudie.

Inmiddels vernam ik dat mijn makker en collega uit Zuid-Frankrijk, dezelfde die mij vorige week vrijdag in zijn miniauto naar de trein bracht, wat lekkers had meegenomen, en zelfs uit Spanje, waar hij even toefde, nam hij een boodschap voor mij mee. Ik denk dat ik dat dinsdag maar eens ga ophalen.

Door de achtertuin scheert op de schouders van een windvlaag een bonte ekster; even wordt zijn nieuwsgierigheid gewekt door een glinstering aan het kozijn, even maar, want al snel keert ze af, vliegt de over de schuur en vlucht de wiegende populieren in. Aan de horizon ditmaal geen grijze reuzenmassa vol met water en ongehur, maar louter blauw. Maar 't blijft maar fris want het weer trekt zich geen snars van welke wetenschap dan ook aan.

Aldus schreef een vrije ome Willem.


---