Vandaag vanaf Praha Chodov de metro genomen en er uit gegaan bij stanica Muzeum om eens heerlijk van de praagse herfst te gaan genieten. Praag, de stad van Kafka en Smetana en de praagse lente van 1968. We wandelden vanaf het standbeeld van de eerste koning van Tsjechië richting het grote bekende plein waarvan de naam mij ontschoten is maar alwaar het vol stond met toeristen die allemaal naar een of andere klok stonden te kijken. Onderweg daar naartoe voor het ontbijt een heerlijke circa 30 cm lange klobaska verorberd (klobaska is een superheerlijke zeer ongezonde vette worst) en in een boekwinkel een stapel kuifjes in de landstaal gekocht. (Kunt u volgende week op Ebay van mij overkopen). Daarna langs het huis van wijlen Frans Kafka naar de Vlatva gelopen. Over deze rivier zijn in Praha net zoveel bruggen gebouwd als dat er eilanden in liggen, achttien stuks. De Vlatva, wel bekend omdat Bedrich Smetana er in Ma Vlast (dat is: mijn vaderland) een muzikaal gedicht over schreef en in Nederland bekend is onder de naam Moldau. Ook Mozart heeft hier naam gemaakt getuige het feit dat hier de eerste uitvoering van de Ponti-opera (Lozenzo di Ponti die het libretto voor de opera schreef) Don Giovanni heeft plaatsgevonden. Nadat we nog een poosje door de joodse wijk van Praha hadden gekuierd en "opa" zijn ivriet heeft trachten op te halen door wat te beppen met wat israelische toeristen hebben we onverpoosd als patsers plaats genomen in een open Praga, een voertuig van tsjechische makelij uit 1926 om daarmee een ritje door de stad te maken en daarbij ongegeneerd naar iedereen hebben gewuifd.
Na het ritje zijn we afgezet op een plein waar net een demonstratie aan de gang was voor de monarchie en dat in een praag waar de hele dag de zon achter de wolken schuil ging, de herfstkleuren in alle facetten van een ongelofelijke schoonheid getuigden zodat het paradijsherinneringen in mij opriep Zo verliep de dag van opa en kleinzoon in Praag. In een praagse herfst.
Ome Willem.
---
