Op het kantoor was weinig activiteit; veel gekwebbel en flauwe grapjes, ledigheid alom
en je zou denken: "Nu is het rustig, dus lossen die goederen", maar nee hoor. De flexibiliteit van grote logistieke organisaties is over het algemeen minimaal tot nihil: "De lading staat voor dinsdag op de rol" was na enige tijd het bericht dat ik aan 't loket ontving.
Bij dat soort van berichten schud ik met het hoofd, vooral omdat de hele wereld de mond vol heeft over milieu en vermindering van uitstoot dat op deze werkwijze een waarlijke farce wordt. Met kalme tred en laconiek verliet ik het grote pand, het terrein, en grappig Venray, dorpsdeel Oostrom.
Met de lading die dag naar huis gereden en ruim drie dagen in het voertuig achtergelaten. Achter in de oplegger staan de goederen toch minder veilig dan in de grote loods waar ze de daaropvolgende dinsdag toch in komen te staan; merkwaardig en verbijsterend dat een stel kantooridioten een dergelijke beslisseng nemen, grote onbegrijpelijkheid mijnerzijds, naarstig zoekend naar een rede die niet te vinden is.
Er stond nog wat anders in, goederen voor Amsterdam, voor het veem, ons veem, en dus toog ik in de morgen naar Amsterdam en om diverse redenen stonden de meeste van die goederen voor in de oplegger; omdat ze als eerste had geladen en om druk op de trekas te houden: de goederen voor Venray hadden een gericht gewicht. Ergo: eerst alle goederen voor Venray er uit, dan de eigen goederen en vervolgens alle goederen voor Venray er weer in. Dan op weg, een dikke twee uur op weg naar het o zo mooie Venray.
Rond een uur of elf kwam ik aan; natuurlijk, het was er nogal druk en alle deuren waren bezet; na aanmelding kreeg ik een pieper mee en begon een vermoedelijk lang wachten; dat viel overigens mee. Nog geen uur en ik stond voor één van de vele deuren wat overigens niet betekende dat er direct op los werd gelost. Welnee. Ook dat duurde nog we even en al met al ben ik er nog een twee uur mee bezig geweest. Slotsom: Lyon-venray is rond de tien uur rijden. Venray-Amsterdam, alles er in en er uit, retour Venray en daarna lossen duurde niet veel minder lang: acht uur; ik laat mijn besef aan realiteitzin maar voor een tijdje varen.
Vervolgens naar Vaassen, daar de kar weer vol en meteen weer terug de kant op waar ik een paar uur eerder vanaf de andere kant langs kwam; en vanaf Arnhem een uurtje de derde keer.
Totdat ik weer langs Venray kwam waar ik nog even toeterde en zwaaide, maar er werd niet retourgewuift. Het altijd o zo pittoreske Venray.
Aldus schreef ome Willem.
Verzonden door ome Willem
