Vooral het koude weer dat ik op geen enkele wijze weet te waarderen, dat zou ik achter mij laten. Dacht ik. Nadat ik vanmorgen het DAFje voorzien had van vier nieuwe sloffen en ik alle spullen, noodzakelijk voor een enigszins rendabele reis, er weer in had, vertrok ik spoorslags, via Almere om ook daar nog wat op te halen en de rentabiliteit te verhogen, maar dan, vrijwel recht naar het zuiden.
Een grauwe grijze lucht om mij heen deed mij vermoeden dat het zo hier en daar niet pluis was, wat juist was, want in de Ardennen waren enorme problemen, zo vernam ik op de radio. Dus dáár maar even niet heen. zodoende hield ik het op een wat westelijk route, dus Gent, Lille en Parijs, een keuze die juist was, want van sneeuw was niets te bespeuren.
Wel bleek ik op tijd te zijn vertrokken, want het nimmermeer sloeg dra toe in de lage landen, zo vernam ik op de radio en van het thuisfront.
Maar om nu te zeggen dat ik er, wat temperatuur en omgeving, er op ben vooruit gedaan? Niet bepaald. Hoewel het in Parijs al hoopvol boven nul was, daalde de temperatuur bij het voortgaan naar het zuiden met rasse schreden en toen ik halt hield, even voorbij Montargis, was het alweer minus 9 terwijl om mij heen alles is bedekt met een dik pak sneeuw.
Morgen nog maar verder proberen, maar vooralsnog had ik, wat klimaat betreft, net zo goed thuis kunnen blijven.
Aldus schreef ome Willem.
---
