Terug; wie zal ooit de doem begrijpen?
Toen wit zwart werd, werd vanzelfsprekend waarheid leugen.
Scheiding tussen object en subject. De scheiding wordt in het voorstellende nieuwe denken volkomen doorgevoerd; alle betrekking met het hogere werd verbroken, vermoord.
Het is een zelfvernietigend denken, het bittere resultaat van nihil.
Na de weggetrokken onweer een serene stilte.
Tijd voor de subjecten om over de krankzinnige gevolgen van de objecten na te denken.
Maar denken is al niet meer en verworden tot een oppervlakkig reflecteren tussen de subjecten onderling.
Het denken, immers, werd vernietigd.
Utopia werd Aporia!
Aldus schreef ome Willem
