De ene keer ploeteren door de bruine suiker, dan weer dwars tegen vallende sneeuw in en op provinciale wegen was de sneeuw dermate vastgereden dat het de kwaliteit van mangaanstaal ver te boven gaat, zo keihard en zwart ligt dat er dan bij. Op sommige plekken was er in het geheel niets weggehaald zodat daar door de rulle sneeuw werd gereden.
Ja, het was natuurlijk weer aardedonker bij vertrek zodat ik net bij de opkomst van de deels verduisterde zon Polen bij Gorlitz-Zgorzelec binnenreed.
Nadat ik eerst voor een paar dagen een vignet haalde reed ik verder, verder, steeds naar het oosten en het eerste half uur alleen maar vallende sneeuw terwijl de weg steeds meer met dat spul werd bedekt, tot Bolaslawiac, toen brak zelfs de zon door en die heeft zich kunnen handhaven tot een uur of drie.
Na ruim een uurtje passeerde ik de geboortestad van Zacharias Baer, die zijn naam verlatijnde tot Ursinus, want dat stond kennelijk zo interessant, en ook de vermaarde Duitse verzetsman en theoloog Bonnhoefer alsmede de fameuze dirigent Otto Klempener werden hier geboren, hier, te Wroclaw, maar dan met een streepje door de l, dus dat is dan een oe. Héél vroeger heette de stad Preslau en weer later Breslau en het was hier overwegend Duits.
Maar op het einde van de tweede wereldoorlog werd de stad volkomen aan flarden geschoten en alle mooie gebouwen vernietigd. Na de oorlog werd de stad op een andere wijze geteisterd, en wel door de afschuwelijke op sovjet-leest geschoeide nieuwbouw. Niets in de stad mocht nog aan "duits" denken en tot 1990 (!!) was het in deze stad zelfs verboden in het openbaar de Duitse taal te bezigen.
Een honderd kilometer na Wroclaw kwam ik aan bij het losadres, een patat-fabriek werkelijk tussen de besneeuwde knollevelden, nog geen 100 kilometer voor Oswiecim en een weg die onder normale omstandigheden al moeilijk begaanbaar was maar nu overvol lag met sneeuw en ijs was voerde naar de bestemming.
Rond twee uur ging ik weer op weg naar de tweede en laatste klant en daarvoor reed ik een stuk terug, daarna dwars door Worclaw en vervolgens via Rawiz, Leszno en Smigiel naar Koscian. Morgen nog 50 kilometer, lossen, en dan ben ik leeg en een teruglaadadres heb ik reeds.
Als alles goed gaat, dan weer een stukje terug, maar dan moet het niet al te hard gaan sneeuwen.
Aldus schreef ome Willem.
---
