Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

donderdag 11 maart 2010

Het lelijke retaurant

Het ziet er niet uit van buiten, een soort bouwkeet, en je verwacht er niets van, de ingang achter de vangrail verstopt, gewoon niet uitnodigend, net als de uitbater, een veel te dik en te klein mannetje, lelijke groene trui aan en een ronde bolle kop, net, gezien zijn korte haar met zeer brede scheiding, een Beatle met een schuifdak Het was koud vanmorgen, min tien, veel te koud en nadat ik de gordijnen opende eerst maar even naar de eerst mogelijke gelegenheid gereden waar stromend water was en een kopje warm drinken. Even na Prades kwam ik dat tegen en na mij verfrist te hebben koetelde ik via Perpignan naar Tuchan Corbieres, op de kaart een korte afstand maar voor een ruim geladen truck ruim een uur rijden over een kronkelige bergweg, en vandaar naar villeneuve Corbieres links af naar een laadadres, de naam van het dorpje ben ik vergeten, echt temidden van de rimboe, en toen ik de spullen er in had via Durban (nee, niet Durban Natal, maar Durban Corbieres) weer naar Narbonne. Een schitterende rit dwars door de bergen, zeker nu, nadat er na dertig jaar weer eens verse sneeuw ligt! Inmiddels krijg ik hier het voorgerecht opgediend, een oeuf mayonaise met lekkere plakjes worst, groenten op z'n frans en een stukje pate.
Bij Narbonne de weg op, de "Via Domitia", genoemd naar de overigens zeer wrede keizer van Rome die ooit de opdracht gaf deze weg aan te leggen, naar Beziers waar ik bij een neven gelegen dorpje, Mauvillan of zo, een afspraak had met een hollander die mij voorzag van vers gebottelde wijn waar ik straks thuis veel plezier van zal gaan hebben. Veel plezier beleef ik nu al van het net voor mij opgediende hoofdgerecht, een heerlijk stukje haas (lievre) met rijst en gebakken aardappelen die mij door een mevrouw met geverfd tomatenrood haar werd gebracht.
Als een haas ging ik na mijn vertrek uit Beziers de bergen in, richting Clermond Ferrand, als een haas, omdat ik zag dat het weer ging betrekken en ik voor de bui de bergen over wilde zijn. Na de eerste stijging was de zon volkomen door grijze wolken verduisterd en de temperatuur tot min zeven gedaald. En voort ging ik, Millau, Aumont Aubrac, Saint Flour en Brioude voorbij, jawel, goed opgelet, dit reed ik vorige week ook.
Maar naar Brioude reed ik dit keer door, Clermont Ferrand, en de temperatuur bleef maar onder nul terwijl onderweg gelukkig maar zo nu en dan wat stuifsneeuw naar beneden kwam. Gelukkig, ik had het zonder moeilijkheden gehaald, en nu nog even de weg naar Moulins op, even voorbij Saint Pourcelain sur Sioule en daar stopte ik het voertuig, twee kilometer vóór de N 7. Ik krijg nu een kaasplateau voor m,n snuffert, weer gebracht door madam Tomat, en daar staan wel erg lekkere kaasjes op, helemaal niet goed voor mij, maar wel lekker!
Ja, het eten smaakt en ziet er, in tegenstelling tot de entourage, prima uit. Hier kom ik vast nog wel eens een keer om een vijfgangenmenu ( waar ik er maar twee van over sla) voor 12 Euro te verorberen.
Nog even een dormeuse en dan gaan we weer slapen

Aldus schreef ome Willem.
---