De glimlach

 

Langzaam. Langzaam dit jaar; traag vangt het nieuwe leven aan.  Door de koele lucht ontspruit het groen traag, ondanks stralende zonneschijn; de wereld is anders geworden, héél anders.

De afgelopen jaren hebben een sterke wissel getrokken; een absurde kanteling teweeg gebracht.

Overal schijnt duisternis, zelfs in het volste licht. Op schaamteloze wijze regeert er steeds meer onwaarheid en tegenkrachten lijken nauwelijks meer te werken. 

Het gif van de pertinente leugen, die als zogenaamde waarheid wordt verkondigd, is weerzinwekkend geworden.

Naar mensen met boerenverstand en een nuchtere kijk op de dingen wordt niet geluisterd: alles wordt beslist door academici die waarlijk nergens sjoege van hebben.

Tijdens mijn werk als vrachtrijder ervaarde ik het al: wetten die ons beroep betreffen worden uitgevaardigd door lui die kennelijk nooit een vrachtwagen van echt dichtbij zagen en daarnaast werd ons beroep uit “kostenoverwegingen” op listige wijze in Nederland de nek omgedraaid zodat “goedkope” chauffeurs het werk overnamen en overheden het vrachtverkeer met tol konden belaste.

Zo vergaat het thans de boerenstand; kapot moeten ze, stuk gaan ze door allerlei niet-bestaande problemen tevoorschijn te toveren en ze daarmee te verjagen.

Niet-bestaande problemen wordt de bevolking opgedrongen; de huidige staatspropaganda doet zodanig zijn werk dat een groot deel van de mensheid de leugens geloven; als ik de tijd die begon met Jerobeam, opgetekend in het oude Koningenboek waar de vele overheden het volk misleiden tot kunt hadden verheven.

 Edoch; ondertussen gaat de natuur zijn gang, zij het dit jaar traag.  Bomen worden weer groen het de zomer treedt ons met een glimlach tegemoet.

De weiden staan weer vol, geelgenopt, met paardenbloemen en dra volgen klaprozen en veel ander schoon.  En ik glimlach met de voorzomer mee.

 

Aldus schreef ome Willem

Midden in de bossen, traag ontluikend groen....  

De publicatie

 

Geschrokken.  Dát zeker… De dagen, de weken vliegen voorbij; de winter, ja ook de winter verdween.

En opeens, opeens is het midden April.  April 2025

Nee, niet dat ik mij verslapen heb in een winterslaap; de koude dagen werden goed besteed.

Zo verscheen mijn eerste boek, een boek over de voorgaande jaren, nu op "papier", een heus boek.

Daarom; er was veel werk voor nodig, maar dit boek is er dus toch gekomen.  Verkrijgbaar bij Bravenewbooks; een boek vol verhalen, compleet met ISBN-nummer 9 789465 201474. Ook in de reguliere boekhandel te bestellen, maar daar is het aanmerkelijk duurder....

..en op de achterkant van de cover staat wat informatie over dit boek, het moge duidelijk zijn dat ik er best trots op ben en realiseer me dat het alweer zo lang geleden is dat ik met verhaalschrijven begon

Tijdens het samenstellen van dit boek, het zo veel mogelijk weghalen van schrijffouten, beleefde ik mijn leven, het jaar 2011 voor de tweede keer. 

Wellicht dus enig begrip dat ik het hier zo lang heb laten afweten...  

Aldus schreef, en publiceerde, ome Willem.....