Niet lang daarna begon het diertje zich eigenaardig te gedragen terwijl ook de herder, nu hij even afgedaald was in de kloof, opeens in staat bleek vanuit het heden voorbij het toen en ooit te zien; het mirakel geschiedde.
Geschiedde aan de voet van de Parnassus; merkwaardigerwijs ook het adres waar in onze hoofdstad men recht tracht te spreken, een bombast gebouw, gelijkend op een laateeuwse bunker, gelegen in een woud van handelshuizen; torenflats op de zuidas waar de nieuwe muzen huizen; in het binnenste huist het orakel, het orakel van Amsterdam dat ik vandaag raadpleegde.
Interessante zaak; een snelheidsovertreding, maar eentje waar de magistraat gehakt van wist te maken; de officier sputterde nog wat tegen, wilde de zaak aanhouden, maar "U dient de zaken goed en volledig aan te geven, en zo niet, is het einde verhaal", aldus het orakel!
Hoog, zo hoog! De toppen, de Lycorea en Tithoreea, vanuit Larisa en Lamia goed te zien, zijn doorgaans met sneeuw bedekt, ontspringende bronnen waar schrijvers en dichters hun inspiratie uit putten; de zaak gesloten en een collega die geld, van de Nederlandse staat geld, terug krijgt, tenzij de officier het hogerop, op 2500 meter, wenst te zoeken, maar dat zal ze, na de uitbrander van de Edelachtbare, wel uit haar hoofd laten.
Later op de dag kwam er een Siciliaan langs, e4, c5 maar onder het toeziend oog van Leeuw en Kreeft speelde ik het eigenaardige 2: Pe2 terwijl Jupiter de hele nacht naast de Stier in de Tweeling bleef staan; pas rond middennacht vertoonde zich Mars in het oosten, maar toen hadden mijn witte stukken met goede zetten de tegenstander allang overwonnen; in tegenstelling tot een niet doorzettende winter!
28 januari ging voorbij; de verjaardag van de oude professor, 103! Terwijl 127 jaar geleden de eerste echte steen voor de Parijse Eifeltoren werd gelegd; later, jaren later volgt de bouw van de Montparnasse; dichters en kunstenaars, schrijvers en filosofen: inspirerende Parnassus met het voorbij van ooit en toen: Serge Gainsbourg, Simone de Beauvoir, Smuel Beckett en, jawel, Jean-Paul Sartre werden er begraven, als een L' Heritage van Maupassant die er eveneens te vinden is!
Alleen Pythia, misschien ook Aegeus en Themis lijken toegang te hebben.
Onbevoegde worden door Titanen zonder pardon gekookt; Da Vinci met Pegasusvleugelen; kijk uit, kijk uit voor de afgrond!!
De afgrond naast parnassus.
Aldus schreef ome Willem.
---
