Het begin van deze week is vrijwel een kopie van de vorige reis, het geeft wat tijd om wat weg ter mijmeren, vanmorgen vroeg weg, dezelfde route, met dat verschil, dat er bij Ludwigshafen een vervelende file stond en ik vertraging op liep.
Maar de tijd veranderde, de mens ging op zoek, op zoek naar de oorzaken, de tijd van wetenschap en techniek deed zijn intrede, nagenoeg alles werd verdingt, misschien wel alles, en vervolgens moest alles worden verklaart en opgehelderd.
En tijdens de file kwam verbazing bij mij boven, ik begreep het even niet meer en terwijl ik bij Mutterstadt af sloeg om later via de Franse kant van de Rijn naar Bazel te rijden, (de variatie van deze reis) zocht ik naar een antwoord, een antwoord op hetgeen waarover ik mij verbaasde.
Zeker en vooral, vanaf de eeuw der verlichting, kwam de mens in de greep van een niet te lessen bewijslust: van alles en nogwat moest worden bewezen en liefst nog verbonden met het woordje precies, zoals: ze kunnen nu precies zien dat.... enz enz.; het bewijs al ultieme waarheid, Waarheid wellicht!
Door de vertraging werd het te laat voor Waldshut, dus probeerde ik een wat moeilijk alternatief: Weil am Rhein, maar daar stond nog een flinke rij vrachtverkeer te wachten, dus toen probeerde ik het via Rheinfelden en deze keer had ik wat meer geluk. Na een half uurtje stond ik op het douaneterrein om de papierwinkel te regelen.
Het is er overigens niet mooier of leuker op geworden door al dat gebewijs, want zo werd langzaam maar zeker uit alles het geheim ontfutseld, ontrukt, waardoor het mysterie en de mystiek verdween, alles werd ontgoddelijkt en daardoor verdween de verwondering.
Maar vandaag drong de vraag bij mij op of al die lust tot bewijs niet een nevenvorm van weleer is, of het geloof van toen en het geloof in bewijs, het geloof van nu, niet evident is, het antwoord vond ik in tijdens de file.
Vrijwel iedereen snort er mee in het rond, slechts een enkeling vindt het niet nodig en wordt als zonderling afgedaan, maar het zal niet lang meer duren of er zullen straten verschijnen met de naam Rue de Saint-Tomtom of Sint-Tomtomstraat, want aan de moderne navigatie worden welhaast magische krachten toegekend, want, zo roept men, je kunt "alles precies zien, precies!"
Die verlichting, het blijkt verlichting van een lucifer te zijn, de bewijslust strand, want, tot mijn verbijstering, een veelgehoord argument voor het rijden met een navigatiemiddel is, dat het instrument doorgeeft als er een file staat.
Vanaf de grens reed ik nog een stukje verder, richting Bern waar morgen de eerste klant op mij wacht, maar Bern was net even te ver, zodat ik in Oberbipp de nacht door breng, ondertussen verdermijmerend.
Dat is dan toch mooi aangetoond zo, dat een filemelding van een navigatieinstrument eigenlijk een soort contreadictio in terminus is, want je mag toch aannemen dat men wat doet met die informatie, dat men via een andere weg zijn doel zoekt teneinde de file te vermijden, en dat alle navi-rijders dat doen waardoor de file oplost, ja, uiteindelijk, dat de file geen kans krijgt te ontstaan.
Maar gezien het feit dat ook deze keer alle Navi-rijders gewoon in de ellenlange file stonden, geeft ondubbelzinnig aan de ondanks alle bewijslust er niets nieuws onder de zon is, want ook bewijs, alle bewijs, is aan geloven onderhevig.
En nog wel een ijdel geloof.
Aldus schreef ome Willem.
---
