Herinneringen

Zóóóó stil, November en nog strandweer. 

Franse plein

Uzes

Beaujolais in de herfst

zoveel kleuren....

Bos, Herfst...

Heksenkring

Meze, haven

 

Het derde oog

 Eerste oog

Een seculier oog.

Een oog niet gehinderd door enig religieus besef.

En met dat oog was het natuurlijk ook wel vragen om moeilijkheden toen een slordige honderd jaar geleden de eerste contouren van een Joods tehuis opdoemden, een Joods land, te midden van een Arabische wereld. Een nieuw land, een nieuwe staat werd in het leven geroepen. Een natie die, vanaf 1948, een oude naam, de naam Israël kreeg.

Spanningen, van meet af aan waren er spanningen tussen de nieuwe bevolking waarvan een groot deel overlevenden waren van de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog enerzijds en een groot deel van de Arabieren anderzijds.

Uiteindelijk is daardoor de laatste decennia een beeld ontstaan dat de staat Israël met zijn militaire overmacht de Arabische bevolking, die zich Palestijnen noemen, overheersen, ja, sommigen menen dat de Palestijnen worden onderdrukt: sterker, het land is verworden tot een apartheidsstaat.

Echter; met datzelfde seculiere oog is dat beeld wel enigszins te nuanceren. De Middellandse-Zee strook, beter bekend als de Gazastrook, en de Westelijke Jordaanoever, het grootste gedeelte dat tijdens de Zesdaagse Oorlog in 1967 door Israël werd “veroverd”, kregen zelfbestuur. 

Daarbij moet duidelijk zijn dat in het huidige Israël altijd Joden hebben gewoond die regelmatig slachtoffers zijn geweest van vervolgingen en pogroms.  Wie de geschiedenis van de laatste 4- á 500 jaar van het stadje Safed in Galilea er op na leest kan daar een kleine indruk van krijgen.

Overigens: de spanningen tussen Arabieren en hun Joodse broeders (beide hebben Abraham als vader…) begonnen nadat de Turken de regio verlieten. De laatste 2000 jaar hebben de Joden het “onder” Arabieren c.q. Moslims doorgaans beter gehad dan de tijden dat ze bijwoners waren bij Christenen in Europa…

 

Zo sprak ik ooit met een ooggetuige, begin zeventiger jaren van de vorige eeuw, de Jood Meir El Chai, die in Jerusalem werd geboren en daar opgroeid; die vertelde dat Joden en Arabieren in grote saamhorigheid en broederlijk vredig samen woonden.  “Totdat de Engelsen over het gebied de scepter zwaaiden..” en zoals in zoveel gebieden van het toenmaals oppermachtige Engelse wereldrijk pasten ze de tactiek van “verdeel en heers” toe waarbij Joden en Arabieren tegen elkaar werden uitgespeeld.

Een andere nuance die het seculiere oog waarneemt, is het feit dat er dagelijks vele Palestijnen hun woongebied verlaten om in Israël te werken.  Zó slecht is het dan kennelijk ook weer niet.  Daarbij zijn veel Arabieren gewoon Israëlische staatsburgers en ook hebben zij een stem in het parlement.

Wie wel eens het Yad Vashem, het “Holocaust memorial centrum” heeft bezocht, weet, wanneer men goed heeft opgelet, de restauratie, bediening en buitenonderhoud voor een groot deel door Arabische, zo u wilt Palestijnse, werknemers wordt uitgevoerd.    

Daarnaast is de stelling wel te verdedigen dat, wanneer “..de leiders c.q. inwoners van de “GAZAstrook” pakweg twintig jaar geleden hun wapens hadden neergelegd en alle vijandigheden hadden gestaakt, deze plek wellicht het Singapore van het Midden-Oosten had kunnen zijn…”

Als al het geld wat de Gazianen ontvingen (van u en mijn belastinggeld, via Sigrid K.) was besteed aan huisvesting, voedsel en vreedzame zaken in plaats van aan tunnelbouw, bommen en granaten…. Of deugt deze blik niet?

Overigens: In hoeverre de Arabische wereld niet zelf aan hun/het “probleem” hebben bijgedragen is ook het overdenken waard.  Nadat de staat Israël op 16 mei 1948 werd uitgeroepen werden uit veel Arabische landen de Joden, nogal eens met achterlating van hun huizen en bezittingen, verdreven en kwamen vervolgens nogal eens in Israël terecht….

Leg daarnaast het feit dat Israëlische staatsburgers in tal van landen geen toegang hebben.  In sommige van deze staten wordt zelfs voor elke persoon die Israël ooit heeft bezocht de toegang ontzegd….

Even terzijde: opeens horen we even niet van mevrouw Kaag die tijdens haar ministerschap BZ aardig wat poen heeft doorgesluisd naar de Palestijnen….

 

Tweede oog

Edoch, een Islamitische oog, niet zomaar een oog en kijk, kijk dan eens naar Israël.

Helaas…Een paar feiten.

De bevolking is voor een groot deel Atheïstisch.

Het is een land waar abortus in grote getale plaatsvindt. Percentueel hoog in de gehele wereld….

Homoseksualiteit en de genderideologie wordt openlijk gepropageerd.  Tel Aviv is onderhand het Mekka voor deze ideologie en in Jerusalem werd een grote Gay-pride gehouden. Sdom en Gommorra tieren welig, als weleer.

Vrouwen in het leger en wanneer ze niet in het leger zijn nogal eens overduidelijk “sexy” gekleed.

Over al deze zaken hebben doodgewone Moslims, vanuit de Koran, wel een mening.  Trouwens, niet alleen Moslims, ook de gelovige Jood en rechtzinnige Christen achten bovengenoemde levenswijze in strijd met datgene wat “De Eeuwige” hun heeft voorgehouden hoé te leven.

Dus: er komt midden in de Arabische wereld een aantal mensen wonen die er kennelijk héle andere normen en waarden op nahouden die indruisen tegen hun principes, gebaseerd op de Koran (die, in dit geval, dezelfde zijn als Joodse en Christelijke principes; of, zo men wil: de Tenach, de Bijbel).

Lijkt het dan niet meer dan logisch dat de normale, gelovige Moslim hier de satan in ziet?  En, let wel, daarop vervolgens ook de hele verworden westerse “cultuur” als duivels beschouwd?

Maar hoe dan? In Soera 5 van de Koran staat dat de Joden naar hun land terugkeren moeten; merkwaardigerwijs.  Hoe kunnen Moslims dan ontkennen dat de Joden geen recht hebben op “hun eigen land” en wel, op juist dié plaats.  Het oog vraagt, vraagt slechts.

Oh, ja, vreemd, we horen niet meer van Sigrid…

 

Intermezzo:

Kort voordat de staat Israël in 1948 met het mandaat van de Verenigde Naties (VN) werd uitgeroepen werd onder de koepeling van dezelfde VN de Wereld Gezondheid Organisatie (WHO) opgericht waarvan de huidige directeur generaal, Tedros, niet bepaald van onbesproken gedag is.

Erkende instanties hebben destijds het Marxistische bewind van Ethiopië, waar Tedros deel van uit maakte, onder meer uithongering en onthouden van medische hulp aan minderheidsgroepen verweten. Bijna alle berichten die ongunstig zijn voor Tedros zijn grotendeels van internet gewist.  Op zijn minst merkwaardig dat zo iemand op deze post is terecht gekomen.  Bij zijn aantreden (2017) heeft hij Robert Mugabe genomineerd voor Goodwillambassadeur… 

Mugabe die zowat elk mensenrecht aan zijn laars lapte…

Daarnaast tikt de Verenigde Naties Israël jaarlijks op de vingers wegens mensenrechtenschending en allerlei andere zaken. Afgelopen decennia gemiddeld 20 keer per jaar terwijl het tegen overige landen in totaal beperkt blijft tussen de 5 en 10….

 

Het derde oog.

 Het oude volk, onze jongste broeder.  De jongste, want Jacob was de jongste.

Het derde oog, het Eeuwige oog; want stel, G’d is er, en is er altijd geweest.

Ooit schreven de Joden geschiedenis toen ze als volk woonde in de regio waar het nu ook woont. Een periode onder “Rechters” en later onder diverse koningen.  David, Salomo, maar ook Jerobeham, Omri en Achab.  Volgens deze oude verhalen zijn “rechtvaardige” koningen op één hand te tellen; de meesten waren -helaas- bedrijvers van onrecht.  Corrupt, of ze dienden afgoden.

En ze wisten, althans konden weten hoe ze moesten leven, volgens wetten en regelgeving die vandaag de dag ons ook niet vreemd zijn: niet doodslaan, niet stelen, ach, de gemiddelde lezer kent ze wel.

Achting voor ouderen, huwelijkstrouw, maar boven dat al; het eren van de Schepper.

Niemand hoeft hier met een religieus oog naar te kijken, maar volgens de Tenach (en de Bijbel, én de Koran) geven deze basale principes datgene weer wat er van ons, als mensen, gevraagd wordt waardoor we Mens kunnen zijn. Of misschien, Mens zouden kunnen zijn.

Het was in die oude tijd dat het hun van Hogerhand verteld werd: Wanneer het volk deze principes in acht zou nemen, zou het hun wel gaan.  Maar, indien niet, zo staat op vele plaatsen geschreven, zou het niet bepaald wel gaan. Door deze principes NIET te handhaven riep (roept) het volk onheil over zich af. Riep het volk, zo staat er geschreven, de toorn van de Allerhoogste over zich af.

Het derde oog zoekt, neemt waar. Vanuit oude tijden naar nu: Israël; Ben Gurion, Golda Meir, Menahem Begin, Rabin en Netanjahoe…

Met wie zijn ze -enigszins- te vergelijken?

Van de oude koningen staat, op een enkele uitzondering na, vermeld dat ze het volk misleidden, vaak brachten ze het volk tot afgodendienst en een enkeling liet zijn kinderen “door het vuur” gaan. Weer anderen gingen niet zachtzinnig met hun eigen onderdanen om.  Koning Achab stal een wijngaard en liet zijn bezitter stenigen en werd door een krijger, die we nu een krijger van Hamas zouden kunnen noemen, gedood. 

Wat dat betreft: wat zag dit derde oog de laatste jaren?  Een van corruptie betichtte president, een steeds meer van G’d los gekomen bevolking. Steeds weer opnieuw: al heb je geen religieus oog, geen religieus oor; het stáát er wel! Steeds opnieuw: “…Maar wie Mijn instellingen en wetten overtreed”  …dan nadert het onheil; het kan soms vreselijk zijn!!

Hij komt van Teman en de Heilige van het gebergte Paran (Habakuk 3) en ….de vurige kool ging voor Zijn voeten henen.

In 2020 riep Sigrid het nog: we moeten een voorbeeld nemen aan Israël; toen de nieuwe koning van Israël, Netanjahoe, zijn, nee Zijn volk uitleverde aan de WHO, onder zijn verantwoordelijkheid een grote meerderheid van het volk misleidde, overgaf aan een onderdeel van juist dié instantie die jaar in jaar uit blijk heeft gegeven van Israëlhaat.

Juist daaraan; en niet lang daarna werd Israël een heuse apartheidsstaat: ongevaccineerden werd de toegang naar het strand ontzegd en diegenen die de coronaleugen doorzagen werden vervolgd, geraakt, gecriminaliseerd! Het oog, het derde oog zag het bij BLCKBX,  “Belangrijke Noodkreet voor de hele wereld, vanuit Israël!”

https://youtu.be/WMsn0bj_P6o?si=OYmKNI8ChYjwIp5E

Juist in dát land; Zijn oogappel. Het derde oog; pijn, tranen..

Abortus, de zonden van Sdom, G’dsverduistering, ach, dit arme dwaze volk…

..En er was een groot feest, een feest er ere van de wellust op de dag van de Vreugde der Wet rondom een enorm afgodsbeeld, de Boeddha…

Een groot feest in de woestijn, niet bepaald ter ere van juist Diegene die Zijn volk terugbracht…  Géén feest ter lering van de Thora…

Oh Zefanja! 1-17

En Ik zal de mensen bang maken, dat zij zullen gaan als de blinden; want zij hebben tegen den HEERE gezondigd; en hun bloed zal vergoten worden als stof, en hun vlees zal worden als drek.

18 Noch hun zilver, noch hun goud zal hen kunnen redden ten dage der verbolgenheid des HEEREN; maar door het vuur Zijns ijvers zal dit ganse land verteerd worden; want Hij zal een voleinding maken, gewisselijk, een haastige, met al de inwoners dezes lands.

Toen kwam het onheil, plotseling, vanuit de woestijn….

Het derde oog, het traant wanneer het deze grote verbolgenheid aanschouwd.

Keer terug!  Keer om!

4: Want Gaza zal verlaten wezen, en Askelon zal ter verwoesting wezen; Asdod zal men in den middag verdrijven, en Ekron zal uitgeworteld worden.

5 Wee den inwoneren van de landstreek der zee, den volken der Cheretim! Het woord des HEEREN zal tegen ulieden zijn, gij Kanaän, der Filistijnen land! en Ik zal u verdoen, dat er geen inwoner zal zijn.

Zacharia 4:6, intrigerend: ‘Niet door kracht, noch door geweld, maar door mijn Geest’.

Twee broedervolken, Ismael en Izaäk, onderworpen aan zoveel tergend geweld.

Maar zien we ook het derde oog?  Als door het derde oog?

Woorden schieten mij tekort en tranen wellen in mij op.

Maar wee, wee!  Na zaterdag volgt zondag; dra komt ook hier de verschrikking.

 

Keer terug!  Keer om!

 

Aldus schreef…  Willem G.

 

P.S.  En Sigried K?  Nadat ze geld gaf voor bommen, oreert ze tijdens de Kristalnacht.

Huiveringwekkend…

 

Verdwenen....

 Niet allen, nee, maar wel al veel.  Veel oude pleisterplaatsen verdwenen

Bruly, op de grens België Frankrijk, bij Jojo, ze is er nog.....

Pontevy, wat er nog van over is.....

Nabij Sommieres, gesloten....

Macon-Sud, och och och.......

Norbert en Jacqueline, tussen Tournus en Chalon......

Op de weg naar Dôle, dicht.....

Hoewel er nog licht brandde... de deur bleek dicht.... 

Even verderop, op weg naar Gray..  gestopt....

Dan deze Plombieres les Bains, al jaren staat het er zo bij...... 

De Medogenlozen

 

Kajsa de Verschrikkelijke

War, I despise
‘Cause it means destruction of innocent lives
War means tears to thousands of mother’s eyes
When their sons go off to fight
And lose their lives

War, Bruce Springsteen

 

Ik volg de oorlog in Oekraïne op de voet. Waarom weet ik niet zo goed. Mogelijk heeft het te maken met mijn fascinatie voor de twee Wereldoorlogen die in de vorige eeuw woedden. De directe aanleiding voor de Eerste Wereldoorlog, de aanslag van een Bosnisch-Servische student, Gavrilo Princip, op de Oostenrijkse aartshertog Franz Ferdinand en zijn vrouw, zou ons duidelijk moeten maken hoe een enkele gebeurtenis razendsnel kan leiden tot een ongecontroleerde kettingreactie, uitmondend in een oorlog die de geschiedenis in zou gaan als ‘de Grote Oorlog’. Meer dan zestien miljoen soldaten vonden de dood op het slagveld, en meer dan 21 miljoen soldaten raakten gewond, vaak met blijvende en ernstige invaliditeit.

Sinds het begin van de oorlog van Rusland tegen Oekraïne heb ik het donkere voorgevoel dat dit niet goed af gaat lopen. Ik ga het niet hebben over de aanloop naar deze oorlog, die eigenlijk al begint voor de val van de Berlijnse muur en de Duitse eenwording, eind tachtiger jaren van de vorige eeuw. Ook ga ik het niet hebben over de rechtvaardiging voor deze oorlog en wie het meest verantwoordelijk is voor het uitbreken ervan. Natuurlijk is Rusland die deze oorlog startte, maar de vraag is of een andere grote mogendheid anders zou hebben gereageerd als zij met het gedrag geconfronteerd was zoals de V.S., de NAVO en de EU dat ten opzichte van Rusland hebben laten zien sinds het eind van de koude oorlog. De Russen hebben  in de geschiedenis sowieso maar weinig goeds uit het Westen zien komen. Maar daar ga ik het allemaal niet over hebben, omdat ik dat voor nu niet belangrijk vind, en ik daar in een andere blog al uitgebreid over geschreven heb.[1] Voor wie meer wil weten over alles wat er gebeurd is in de aanloop naar deze oorlog, kan de essays lezen van John Maersheimer en de lezingen beluisteren die hij over dit onderwerp gegeven heeft.[2] [3] Dat zou ik iedereen willen aanraden.

Waar ik lang over na heb moeten denken, en aanvankelijk eigenlijk geen woorden voor kon vinden, is hoe Kajsa Ollongren als Nederlandse minister van Defensie tegen deze oorlog aankijkt en hoe ze denkt over de steun van Nederland en de andere Westerse landen aan Oekraïne. Heeft deze vrouw geen hart? De kilheid waarmee deze vrouw spreekt over de uitputtingsslag die deze oorlog geworden is, en over waarom we Oekraïne moeten blijven steunen en nog meer wapens zouden moeten sturen, gaat mijn begrip ver te boven. Ik was er ronduit van ondersteboven. Hoe kan een minister zich zo uiten? Hoe kan een mens dit zeggen? En dat blijkbaar zonder enig besef van schaamte of schuldgevoel.

Het gaat om de uitspraken die Ollongren deed bij het Warsaw Security Forum dat begin oktober 2023 gehouden werd. Het gekke is dat ze dit fragment zelf op haar Twitter-account plaatst, maar daarbij wel het meest essentiële deel van haar betoog weglaat. In het fragment dat ze zelf deelt zegt Ollongren het volgende: ‘We moeten verenigd blijven. Het gaat niet alleen om Oekraïne. Het gaat om onze veiligheid in Europa. Het is in ons belang Oekraïne te steunen in de strijd die het voert.’[4] Hieruit spreekt al een vorm van egoïsme waar ik erg ongemakkelijk van word: want het is blijkbaar in ons voordeel dat Oekraïne strijdt tegen Rusland. En wel voor ‘onze veiligheid’ en voor ‘onze belangen’. En dus mag Oekraïne haar vaders en zonen, moeders en dochters – of wat er van over is – in lijkzakken stoppen en naar het graf brengen. En wat als de Oekraïnse mannen en jongens op zijn? Wie mogen er van Ollongren dan vechten voor ‘onze veiligheid’ en ‘onze belangen’? Van welke nationaliteit zijn de vaders en zonen, moeders en dochters die er volgens deze Ollongren dan aan gewaagd moeten worden en de goedkope oorlog voor ons mogen vechten? De Poolse? Misschien de Estlandse? De Letlandse? Of toch liever maar de Litouwse? In ieder geval zullen het niet de Nederlandse kinderen van Ollengren zijn, want die heeft ze niet. En dat is misschien maar goed ook.

Maar het fragment dat Ollengren op haar Twitteraccount plaatste, laat niet zien wat ze daarna zegt. En juist dat fragment is wat me werkelijk verbijsterde. Want hieruit spreekt een ongekende harteloosheid en kilheid, zoals die eigenlijk alleen bij mensen met een ernstige psychopathie wordt gezien. Ik heb al eens eerder gewezen op het feit dat de politiek een ideale schuilplaats is voor psychopaten, en de verschillende kenmerken van psychopathie in die omgeving vaak goed van pas komen.[5] Ik vrees dat dit ook voor deze Kajsa Ollongren geldt

Wat was het dan wat ze zei, dat me de koude rillingen over de rug deed lopen? Dat was dit fragment: “Ik denk dus dat we een dialoog moeten aangaan met onze Amerikaanse collega’s en vrienden, omdat zij dezelfde belangen hebben, en in zekere zin is het steunen van Oekraïne een heel goedkope manier om ervoor te zorgen dat Rusland met dit regime geen bedreiging vormt voor het NAVO-bondgenootschap. En het is van vitaal belang om die steun voort te zetten.”[6]

“…in zekere zin is het steunen van Oekraïne een heel goedkope manier…” Daar ging het mij om: dát ene zinnetje. Voor het NAVO-bondgenootschap, zo zegt Ollongren in feite, is het sturen van geld en wapens ‘een hele goedkope’ manier om Poetin op veilige afstand te houden. Dat ene zinnetje, dat in slechts enkele woorden duidelijk maakt hoe zij, en met haar waarschijnlijk vele van haar internationale collega’s, naar dit conflict kijken. Zonder zich zelfs maar de minste rekenschap te geven van wat deze ‘goedkope oorlog’ het Oekraïnse volk kost aan mensenlevens en voor het leven verminkten. Want een van onze ‘collega’s en vrienden’ had zich al eerder in soortgelijke termen uitgelaten. Eveneens zonder enige schaamte, en zonder een spier te vertrekken, net zoals Ollongren geen spier vertrok toen zij haar uitspraak deed. Mitt Romney, in 2012 presidentskandidaat voor de Republikeinen en senator van Utah, zei over de oorlog in Oekraïne het volgende: “Het allerbelangrijkste wat we kunnen doen om onszelf sterker te maken ten opzichte van China, is Rusland verslagen zien worden in Oekraïne, want het zijn bondgenoten van elkaar en als Rusland verzwakt, verzwakt dat ook hun bondgenoot China. En trouwens, een bedrag dat gelijk is aan ongeveer 5% van ons militaire budget, maar eigenlijk minder dan 5% van ons militaire budget per jaar, gebruiken om de Oekraïners te helpen, is ongeveer de beste nationale defensie-uitgave die we ooit hebben gedaan. We verliezen geen levens in Oekraïne en de Oekraïners vechten heldhaftig tegen Rusland, dat 1500 kernwapens op ons heeft gericht. Dus we verkleinen en verwoesten het Russische leger voor een heel klein bedrag in verhouding tot wat we uitgeven aan de rest van defensie.”[7]

Hoewel ik verbijsterd was door het feit dat Romney dit openlijk durfde te zeggen, was ik eerst niet van plan om hierover iets te schrijven. Wat had het voor zin? Dat Amerikaanse haviken als Romney er dit soort gedachten op na houden, verbaast me geenszins. En het mag onderhand bekend zijn dat het zichzelf superieur achtende clubje D66-politici geen bijster goed ontwikkeld moreel bewustzijn heeft, en de partij floreert bij wat men tegenwoordig aanduidt met het woord ‘netwerkcorruptie’.[8] Bovendien passen de verachtelijke uitspraken van Ollongren in de lijn van de oorlogszuchtige retoriek van andere politici uit de partij, zoals bijvoorbeeld die van de ‘papierenveteraan’ Sjoerd Sjoerdsma.[9] Bovendien staat D66 er slecht voor en zal de partij volgens de laatste peilingen 17 zetels verliezen en er slechts 7 overhouden. Dat is voor mij een geruststellende gedachte. Het zal waarschijnlijk nog vele jaren duren voordat allerlei instanties, waaronder ook de media en de rechtspraak, geschoond zullen zijn van de kwalijke invloeden van dit enge clubje – als dat al ooit gebeurt – maar vooralsnog lijkt het grootste deel van het volk meer dan genoeg te hebben van het dedain en grote eigendunk van de leden van deze partij, en verwordt D66 hopelijk tot een elitair splinterpartijtje dat niet langer bepaalt wat er in Nederland gebeurt.

Maar toch…

Op weg terug van een bijeenkomst in Amsterdam denk ik aan de uitspraak van Ollongren en Romney en dwarrelen de beelden van enorme begraafplaatsen in Oekraïne door mijn hoofd, met vele vers gedolven graven en ontelbare Oekraïense vlaggen, zover het oog reikt.[10] De gruwelijkheid van de oorlog kan men in onze tijd dagelijks op het scherm zien, gefilmd door suïcide-drones en drones die worden gebruikt om een overzicht over het slagveld te krijgen. Op de beelden is te zien hoe soldaten in loopgraven achtervolgd worden door deze drones, maar nergens kunnen schuilen en door de vliegende bommen gedood worden, als ware het een spelletje op de Playstation. De drones ontploffen op pantservoertuigen vol met soldaten, die hun dood niet aan zien of horen komen in het geraas. Beelden vanuit de lucht van loopgraven gevuld met tientallen dode soldaten, in de meest onnatuurlijke houdingen: sommigen  missen een arm, anderen een of beide benen, en soms het hoofd. Sommigen zijn nauwelijks nog als mens te herkennen, en alleen het bloed en flarden van een uniform bewijzen dat het om resten van mensen gaat. ‘Killed in Action’, zoals dat in officiële termen heet. ‘Vernietigd’, zoals Russische kanalen het noemen. Nice and clean. Maar die woorden dekken de lading niet. Ik zie bij een ontploffing de lichamen van soldaten tientallen meters de lucht in geslingerd worden, om verderop bij het neerkomen bijna volledig in de zachte bodem te verdwijnen. Ik zie hoe een pantservoertuig een voltreffer met een antitankraket incasseert: sommige soldaten raken gewond, maar zijn nog wel in staat om te lopen, en rennen weg, zo goed en kwaad als het gaat. Een aantal anderen kruipen, vallen en strompelen uit het voertuig, om meteen daarna vallen, niet bij machte om nog weg te komen. Enkelen bewegen nog, anderen blijven doodstil liggen. Mensen die sterven voor het oog van de wereld. Een van hen probeert zich, met zijn laatste krachten, traag en zwakjes tijgerend in veiligheid te brengen, maar hij komt nauwelijks vooruit. Dodelijk gewond. Een volgende granaat raakt het voertuig voor een tweede keer, en bij de ontploffing slaat het vuur over op de nog steeds bewegende man. Hij verbrandt levend. Een ander filmpje; opnieuw een infanteriepantservoertuig dat vol geraakt wordt. Beelden van soldaten in het voertuig, gefilmd met een helmcamera, volledig in paniek omdat de rook ze het zicht ontneemt, en de laadklep niet meer opengaat. Zo in paniek dat ze er ternauwernood aan denken dat er een deur in die klep zit, die gelukkig nog wel opengaat. Als dat lukt valt een soldaat naar buiten: zijn ene been is net onder de heup van zijn lichaam afgerukt, hevig bloedend, het ander been is vanaf de knie verdwenen. Bloed, heel veel bloed, geschreeuw en gegil. Een tweede soldaat die uit het voertuig hinkt, nauwelijks in staat om zich overeind te houden. Zijn ene voet is zwartgeblakerd en aan het andere been bungelt iets wat een voet geweest moet zijn, omdat er een schoen omheen zit. Die alleen nog met enkele pezen en een flard huid aan de rest van zijn been vastzit. Ik zie beelden, eveneens gemaakt met een helmcamera, waarbij een aantal Russische soldaten loopgraven inspecteren, waarin vele soldaten liggen die duidelijk al enige tijd dood zijn. Lijken met paarsblauwe vlekken in het gezicht, als er tenminste nog iets van een gezicht te herkennen is. Soldaten waarvan een deel van de rug, borst of buik simpelweg weggeblazen werd door de kracht van ontploffingen. Zwermen vliegen die op zwartblauwe monden en ogen neerstrijken, en uit neuzen en oren kruipen.

Dit is de goedkope oorlog van Kajsa Ollongren.

Volgens Mitt Romney is dit ‘ongeveer de beste nationale defensie-uitgave die we ooit hebben gedaan.’ De teller staat inmiddels op ruim 500.000 ‘killed in action’, de Russische doden nog niet eens meegerekend. Het aantal amputaties van ledematen ligt inmiddels op het niveau van ‘De Grote Oorlog’.[11] Maar alle doden en verminkten doen er niet toe. Want het zijn maar Russische en Oekraïense doden en verminkten. Ideaal om Rusland mee te verzwakken. Ze drukken niet op het defensiebudget van de V.S. want ze vechten gratis en hoeven geen salaris. En zoals Romney zegt, lijkzakken zijn veel goedkoper als ze gevuld worden met Oekraïense in plaats van met Amerikaanse soldaten. En dát is in essentie wat ook Ollongren zegt: de oorlog is een koopje voor ons als westerlingen, want het kost ons alleen een paar duiten en wat aftands materieel, terwijl het Oekraïense volk het vlees en bloed levert voor de Russische gehaktmolen.

Het doet er helemaal niet toe of het Russische of Oekraïense soldaten zijn. Het doet er niet toe wie verantwoordelijk is voor deze oorlog en in welke mate. Het doet er wél toe dat iedere dode, en iedere verminkte, iemands vader, broer of zoon was. Iemand die nu zonder die vader, broer of zoon verder moet. Dát is waarom deze oorlog zo snel mogelijk moet stoppen. Omdat de hoeveelheid leed en verdriet nu al zo onvoorstelbaar groot is, dat die niet meer te dragen is. Ondanks dat het volgens Romney een ‘goede investering’ is, en ondanks het feit dat het volgens Ollengren ‘in zekere zin erg goedkoop is’. Het enige dat goedkoop is, is de verschrikkelijke oorlogsretoriek van mensen als Romney en Ollongren.

Ik weet nog steeds niet wat ik moet zeggen. Ik weet zelfs niet of ik dit wel op moet schrijven. Maar wat deze Ollongren en ‘onze Amerikaanse vrienden’ zeggen, is van een ongekende kilheid, zo niet onmenselijkheid, en duidt erop dat deze mensen over geen enkele vorm medemenselijkheid beschikken. Oorlog voeren betekent voor deze technocraten het afwegen van de kosten en de baten in termen van geld en militair materieel. Dat er daarbij honderdduizenden mensen zijn die een gruwelijke dood sterven op het slagveld doet niet ter zake, en al helemaal niet als het niet om de ‘eigen mensen’ gaat. Want zolang dat niet het geval is, mort het volk niet. Dat doen ze pas als hun eigen mannen en zonen, moeders en dochters terugkeren van het front in goedkope en groene plastic zakken.

Dit zijn de nieuwe barbaren, die praten over ‘prima investeringen’, ‘goedkope oorlogen’ en met Zelensky ginnegappend en schaterlachend sterk verouderd oorlogstuig inspecteren, alvorens het verscheept wordt naar het strijdtoneel. Antiek materieel waarin Oekraïense mannen en vrouwen, jongens en meisjes een zekere dood tegemoet rijden. Ze staan niet op de balans van de ‘goedkope oorlog’ van Ollongren en zijn geen onderdeel van de ‘prima investering’ van Romney, maar betalen wel de hoogste prijs.

Wat zijn dit voor mensen? Zijn het eigenlijk wel mensen?

Nee, dit is barbarij. Dit zijn barbaren. Een Nederlandse barbaar, gehuld in een groen mantelpakje, genaamd Kajsa: Kajsa de Verschrikkelijke.

 ALDUS schreef Jan B. Hommel

 

[1] De Deugmensch. 1 april 2022. https://janbhommel.nl/de-deugmensch/

[2] Why the Ukraine Crisis Is the West’s Fault. The Liberal Delusions That Provoked Putin. John J. Mearsheimer; September/ October 2014. https://www.mearsheimer.com/wp-content/uploads/2019/06/Why-the-Ukraine-Crisis-Is.pdf

[3] The causes and consequences of the Ukraine war A lecture by John J. Mearsheimer. https://www.youtube.com/watch?v=qciVozNtCDM

[4] Kajsa Ollongren op Twitter; 3 oktober 2023. https://twitter.com/DefensieMin/status/1709245823681184064

[5] De leugen regeert. 6 juni 2022. https://janbhommel.nl/de-leugen-regeert/

[6] Harald Doornbos op Twitter, 5 oktober 2023. https://twitter.com/HaraldDoornbos/status/1709847794133963013

[7] It’s in America’s best interest to support Ukraine. Senator Mitt Romney; 25 august 2023 https://www.youtube.com/watch?v=nXJJw9MV-ak

[8] #Kutkaag. Jan B. Hommel, 27 april 2022. https://janbhommel.nl/kutkaag/

[9] Slome Sjoerd Sjoerdsma. Jan B. Hommel, 27 augustus 2022. https://janbhommel.nl/slome-sjoerd-sjoerdsma/

[10] A vast Ukrainian cemetery awaits the casualties of the counter-offensive. The Economist; June 4th, 2023.

[11] In Ukraine, Amputations Already Evoke Scale of World War I. The Wallstreet Journal; August 1, 2023.