De eigenlijke lading stond op paletten, maar bezette niet het hele oppervlak waardoor tussen goederen op de paletten steeds een tien centimeters tussenruimte zat en onder normale omstandigheden valt daar best mee te rijden. Zelfs stevig remmen, hoewel je dat zoveel mogelijk moet vermijden, kan niet direct kwaad. Maar met 40 ton optrekken en dan direct vol in de ankers maakt zoveel massakrachten vrij dat de lading over de gehele lengte van de oplegger naar voren schoof, naar voren ging hangen en zeker de achterste goederen op de paletten naar voren waren geschoven, dus aan de voorkant een stuk van de eigen palet af.
Zo kwam ik, terwijl het de hele weg goed was gegaan, aan bij het losadres te Miramas in de buurt van Salon, grofweg tussen Marseille en Avignon; tot overmaat van ramp wel eerst een paar uur wachten alvorens ik voor de losramp kon; lossen bij een supermarktketen die echter voor zijn logistieke afhandeling zijn goederen via een derde partij laat lopen, het zogenoemde ID-logistiek, losadressen waar op weinig tot geen meedenken kan worden gerekend.
Aan de eerste blik van de ontvanger had ik al genoeg. Terwijl ik de eerste paletten de auto uit reed en zo goed als kwaad het ging toch nog redelijk rechtgeduwd kreeg, bleef de ontvanger met ongenoegen kijken en toen bleek dat alle verdere paletten een weinig voorover helden, mocht er niet meer verder gelost worden en werd de lading geweigerd; de reeds geloste paletten in de kar teruggezet.
Daar sta je dan, terwijl voorin, dus nog voor de 28 paletten met goederen, nog enkele paletten voor een ander adres staan en waar ik natuurlijk nu niet bij kan; de gevolgen van dat ene onverwacht neerkomende boompje: desastreus.
Het thuisfront regelde een adres waar ik de goederen "om" kon laten zetten en zo vertrok ik, met de geweigerde vracht die vermoedelijk mee terug naar Nederland kon, maar ik was reeds een klein uur onderweg toen de telefoon ging en aan mij werd meegedeeld dat de goederen alsnog, toch nog, zouden worden gelost, maar aangekomen bij het losadres bleek de ontvangst gesloten; de portier deelde mij mee dat men "demain-matin" om vijf uur weer verder ging.
We wachten maar 's af. Maar uit dit voorval wordt wel duidelijk hoeveel risico een transportbedrijf loopt; een gering en klein moment kan gevolgt worden door een keten van naargeestige omstandigheden zoals deze keer, en dat net een week voordat ik met vakantie ga. Niet geheel onbegrijpelijk dat ik de verdere dag aardig de smoor er in had en totaal geen oog meer had voor andere zaken, zoals de omgeving, de pittige warmte en de droge, hardwaaiende wind;
Het is genoeg geweest vandaag.
Aldus schreef ome Willem.
---
