Jawel, we zijn weer onderweg, maar vandaag mag ik Frankrijk niet in. Dit heeft te maken met een feestdag, en wel een Rooms-Katholieke feestdag die pas in 1950 officieel werd, de "Maria ten Hemelopneming" en dat is dan een rijverbod voor vrachtverkeer.
Dus deed ik vandaag eerst wat ander, binnenlands, werk; ik bracht een oplegger met goederen weg van Amsterdam naar Geldermalsen waarna ik, bij terugkomst, met de goederen uit Südlohn, die ik vrijdag reeds in de kar had, richting Frankrijk vertrok.
Het ligt dan voor de hand, dat, hoe dichter je bij de grens komt, hoe voller de parkeerplaatsen zijn totdat je uiteindelijk geen plek voor de nachtrust kan vinden. Een groot deel van de trucks vliegt straks, om 22 uur, als het rijverbod ten einde is, de grens over, maar ik ga eerst lekker slapen, maar ja, waar!
Omdat ik de grensstreek aardig ken, heb ik zo mijn alternatieven en deswege sloeg ik net voor de Franse grens af, richting Ieper en vervolgens sla ik weer, na een paar kilometer, af, de weg op naar het Franse Armentières en een streek waarin Warneton ligt dat, zoals u ongetwijfeld zult weten, nog een uiterst bijzondere band met Nederland heeft .
De streek waar ik doorkwam was tot 1963 franssprekend, maar Vlaams gebied, West-Vlaanderen. Na een grenswijziging werd deze streek een enclave van de Begische provincie Hainut, Henengauwen en omvatten ondermeer Comines, Ploegsteert, Neuve-Eglise, Le Bizet en Warneton en dit laatste stadje heeft als Vlaamse naam Waasten.
Ik mag aannemen dat thans bij de meesten van u een licht op gaat en dat u dit stadje direct in verband brengt met Nederland.
Immers, zo behoort elke rechtgeaarde Nederlander toch ten minste wel te weten dat één van de vele titels van onze Koningin Beatrix Barones van Waasten is.
En hier bleef ik staan, vlak voor de grens, wachten tot morgen en onder de feodale bescherming van deze Barones.
Barones Bea.
Aldus schreef ome Willem.
---