Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

donderdag 23 juli 2015

De toverberg

De laatste nacht nabij Davos waar we gisteren ronddoolden; ondertussen zochten mijn ogen naar Castrop en zijn neef Joachim Ziemszen terwijl we met een kabeltrein klommen naar een dikke zes en twintighonderd meter; overzicht over het dal, de oprit naar de Flüela; prachtige fascinatie: waar was de Italiaan Lodovico Settembrini gebleven? Boven een groep Joodse meisjes die een tijdlang verblijf hebben in Berghof, het sanatorium in Toverberg; mijn gedachten dwaalden een kleine honderd jaar terug en eenmaal, vanuit de bergen terug in Davos, zocht ik naar de Kirgiezenogen van Clawdia Chauchat maar wist dat ik die niet zou tegenkomen.

Evenmin de psychoanalyticus, dr. Krokowski en zijn kamerheer Behrens; natuurlijk zou ik die hier niet meer tegenkomen, ook niet in of bij het zes sterrenhotel Belvedere; ben je gek, zeg!

Het was destijds, Kathia, mevrouw Mann, geweest die hier verbleef en haar man inspireerde tot het spel tussen humanisme en conservatisme, ruim 900 bladzijden lang, maar wat oorspronkelijk bedoelt was als een dunne novelle, als humoristische grap over de dood, over "zijn" dood in Venetië; de eerste letters stonden reeds ver voor 1914 op papier, edoch gooide de Eerste Wereldoorlog zoveel roet in 't eten dat het geschrift over Davos pas in 1924 uitkwam.

Natuurlijk vond ik de wondere wereld van Hermine Kleefeld en mevrouw Stöhr niet, evenmin de Nederlandse tabakshandelaar Peeperkorn; dat laatste was uiteraard ook schier onmogelijk daar hij zichzelf had omgebracht met een dosis slangengif; wel ontwaarde ik een heer in versleten kleding, druk gebarend als een draaiorgelman; was Settembrini dan nog steeds hier?

Onbekend bleef wat er van Hans geworden is; Hans Castrop uit Hamburg die hier voor drie weken zou blijven, maar pas zeven jaar later terugkeerde; ik, ja wij, nemen na zeven dagen afscheid van de Toverberg en vertrekken, deels en vooralsnog, met onbekende bestemming.

En ondertussen kabbelt een ruim gevulde beek onverminderd geluidvol voort; water, wegvloeiend van de Toverberg tot in de Rijn.

Aldus schreef ome Willem.