De oude stad werd in de loop van de laatste decennia ontsloten, snelweg, steeds bredere snelweg, thans acht banen die rond zeven uur allemaal vol staan terwijl ik het nog heb gekend met als toevoer niet meer dan een route national en rond zeven uur zonder file: net bij de staart van de file kon ik er af, moest ik er ook af wilde ik bij het laadadres komen.
Om mij heen regen en nevel waardoor het zicht op de rondom hoge bergen mij grotendeels werd ontnomen, boeiend om de stad en haar omgeving ook zo mee te maken; ondanks dat de dag begonnen was bleef het schemerdonker, rond half negen verliet ik, een lading rijker, de stad weer, op weg naar huis en dit keer koos ik weer een ander alternatief.
Nu meer oostelijk, over de D-552 en de voormalige N 75 naar Ambérieu en Bugey, na Pont d' Ain even de snelweg op, gelukkig geen file, en toen weer, uit voorzorg, er snel weer af, via Lons le Saunier en Arbois naar Besançon en zo verder, als een naald van een naaimachine perforeerde ik deze week het Noord-Franse land, bij Nancy de snelweg weer op waar ik een kwartiertje stil stond; het zal ook niet.
Nee, thuis komen ging niet meer, maar wel haalde ik Weiswampach waar het koud en nat is, hoewel, in het oosten ontwaar ik een prachtige sterrenhemel waar ik even van heb staan te genieten, een maan zie ik niet: is het trouwens geen nieuwe maan vandaag?
Morgen maak ik de reis af, twee "korte" ritten, maar wel dik 4.000 kilometers, en het oude Dafje geeft geen krimp.
En dan maar zien waar we volgende week weer uitkomen.
') Arpitanië is de benaming van een taalgebied dat zich uitstrekt vanaf Besançon, Fribourg (CH), Aosta (I) en Grenoble, een aan het frans gelinkte zelfstandige taal dat zelfs nog onderling verschilt. Zo is bijvoorbeeld een boek van George Remi (een "kuifje" dus) vertaalt in het Bressan, Arpitan de Fribourg en Arpitan, alle drie talen die vallen in het gebied Arpitanië.
Aldus schreef ome Willem.
---
