Westelijk halfrond.

Dat was dus uitslapen voor mij omdat de betrokken fabriek niet voor achten begon en ik daar voor de deur stond, een enorme fabriek midden in de bossen en met strenge veiligheidsvoorschriften want het is onderdeel van het franse Ministerie van Defensie en er worden hier bommen gemaakt. Omdat ze met de moderne tijd mee willen maken ze die dingen tegenwoordig van plastic en om dat hittebestendig te maken gebruiken ze nu net dat goedje wat ik bij mij had, 110 vaten van 200 liter. Nadat ik ergens op het terrein gelost had, een terrein vol met kleine stevige gebouwtjes en overal zeer lange bovengrondse pijpleidingen, reed ik het centrum van Bordeaux in, naar de oude kade die onlangs aardig is verziekt. Voorheen een prachtige brede weg, nu een brede tramrails in het midden en voor het autoverkeer een smal paadje en dan moet je maar zien hoe je bij de klant komt. Maar goed, toen ik me bij de eerste klant meldde, was het gelijk raak want de helft van de goederen was er niet. Daarna naar de tweede en derde klant die er redelijk snel ingingen en tot slot naar klant vier waar nogal wat problemen, die ik u maar zal besparen, waren en voordat ik die er in had was het al weer drie uur. Vervolgens verliet ik Bordeaux, een tamelijk saaie stad. Wellicht daarom dat er nog nooit iemand vandaan is gekomen die enige bekendheid geniet. Integendeel: de stad heeft eigenlijk een hele slechte reputatie want onder het Vichy-bewind werd juist hier het fanatiekst jacht gemaakt op de joodse bevolking die hier nagenoeg volledig werd weggevoerd. Na 23 uur kon ik dit oord weer verlaten en omdat het niet druk op de weg was reed ik na jaren weer eens over Angouleme, de stad die rond 1200 stadsrechten kreeg van ene Jan zonder Land en geboorteplaats van Jean-Louis de Balzac, naar Portiers en vandaar door enorme uitgestrekte zonnebloemvelden afgewisseld door velden onder het beheer van stokbroodtelers door naar Loudon en toen bij Saumur, waar de gierige hoofdpersoon uit de roman Eugiene grandet van de gisteren genoemde Honore zou hebben gewoond, de Loire over die hier oogverblindend is. Samen met het kasteel licht Saumur hier prachtig aan de rivier en vroeger kwamen we er ook echt doorheen of reden van Angers naar Tours aan de overzijde er vlak langs. Even na Saumur vond ik een aardige eetgelegenheid en omdat het al over achten was én ik een beetje trek had sloeg ik hier mijn bivak maar eens op. Vanaf mijn voertuig liep ik bij hevige regenval naar de horeca-gelegenheid waar ik ontvangen werd door een waard met een klein ringbaardje en een donkere bril en tijdens het eten begon het stormachtig te waaien en even later enorm te weerlichten terwijl er een ware wolkbreuk naar beneden kwam. Nadat ik weer naar mijn DAFje terugkeerde was er in het westen alweer opgeklaarde lucht te zien. Zo gaat het hier aan de oceaanzeide van Frankrijk.
Uiteindelijk is het deze hele week de eerste keer dat ik mij op het westelijk halfrond bevind sinds ik dit web-log cq blogspot bij houd. En morgen gaan we nog westelijker.

Aldus schreef ome Willem.
---