Een mens maakt wat mee in zijn leven, en dat bewees de dag van vandaag wel weer. Het begon heden morgen reeds bij klant één, nadat ik in het etablissement naast waar ik de nacht doorbracht een opfrissertje, koffie en croissant haalde en ontmoette zo een gebrilde dikkert van een jaar of vijftig die achter de bar stond te bedienen. Naast mij nog enkele halfversufde collega's die ook koffie lurkten terwijl de barman er lustig op losbabbelde. Het ging over voetbal, geloof ik. Na tien minuten rijden aangekomen bij de eerste afhaler en toen ik mij aldaar aangemeld had en de mensen mij verbaasd aankeken begreep ik dat er wat mis was. Het bleek dat ik een week te vroeg was, dus vertrok ik onverrichter zaken en ging naar klant twee, via Aix en Provence richting Gap, bij Perthuis er af, richting Cavaillon en dan weer rechts af naar Apt, via een prachtige bergweg en bij Apt weer links af naar Menerbes waar ik ook te vroeg was. Wel was de pallet klaar en kon hem meenemen, maar daarvoor moest ik achteruit via een grindpad naar boven toe om de pallet te laden en daar ik een lege kar had en daardoor geen druk op de achterwielen van de trekker had kwam ik niet ver. De wielen draaiden lekker door het grind in het rond zonder ook maar een millimeter achteruit te komen want de regen van de laatste tijd had de boel spekglad gemaakt. Welaan, een andere oplossing was er niet zodat we ook hier zonder succes wat hadden opgehaald. Toen naar nummer drie en dat was in Chateauneuf du Pape. Daar wist men ook al van niets, maar na diverse keren heen en weer bellen kreeg ik toch nog wat pakjes mee. Alleen jammer van al die nodeloze kilometers en uren die fnuikend kunnen zijn bij een wegcontrole omdat er niet meer rij-uren dan 90 mogen worden gereden, maar ja, het is niet anders. Goed, en daarna nog via Bagnols en Montelimar gegaan en bij Loriol de snelweg op, in Villefrance nog wat opgehaald waarna ik een pauze ging maken bij een wijnboer, de Chateau Cambon en werd daar ontvangen met kaas, ham en net gebottelde rose 2009 die ik natuurlijk even moest proeven. Niet meer dan een half glas, want we moesten nog even verder dus heb ik me meer op de kaas dan op de wijn gestort. Het was trouwens de eerste wijn deze week.
Na een uur weer gauw verder, naar Desize, waar ik morgen de rest van de lading ontvang, even voor Nevers en ik sta er niet ver meer vandaan in een klein dorpje waarvan ik de naam niet eens weet op het dorpsplein vlak voor de bakker en dat is altijd fijn als je de volgende morgen wakker wordt en opstaat.
Net voor tienen was ik hier en toen stond ik onder de straatverlichting die precies om tien uur uitging. Nu is het aardedonker. Geen sterren, geen maan, niets.
Dat wordt goed slapen vannacht.
Aldus schreef ome Willem.
---
