Terug. Een terugval van aanvangend voorjaar in aflopende winter. De hele dag strakblauwe lucht boven mij ont- of versiert door lange, rechte, witte strepen veroorzaakt door hoog overkomend vliegverkeer, van roekelozen die de snodele moed hebben om zich kilometers hoog voort te bewegen met slechte tussen hen en de afgrond een dun laagje aluminium.
Vanuit een 15 graden warm voorjaarsminnend Aosta waar de eerste lentetekens zichtbaar waren naar boven, het besneeuwde hooggebergte in, en dan aan de Zwitserse kant naar beneden, de zijde waar meer dan dubbel zoveel sneeuw lag, aanmerkelijk lagere temperatuur; kortom, ik was weer terug in de winter.
Niet veel later langs het schitterende meer van de Rhône en het bedroeg iets minder dan drie uur van Aosta tot aan de Franse grens tussen Vallorbe en Pontarlier, de Jura waar 't maar net boven het vriespunt was en koning Winter nog stevig de scepter zwaaide: niets wees op een aanstaande seizoenverandering.
Over de vertrouwde route bereikte ik nog ruim binnen de tijd Luxemburg en vandaag nog een laatste restant; op de klok zie ik dat de nachtrust er weer op zit en de temperatuur terugvallen is naaar min vier; ook hier is 't nog lenteloos. Kom; Ik ga maar weer 's.
Aldus schreef ome Willem
Verzonden door ome Willem