Hoeveel mensen hebben mijn site bekeken?

dinsdag 31 maart 2015

Gros-Réderching

Zwaar weer op komst.

Verzonden door ome Willem

Serrig

Langs de Saar.

Verzonden door ome Willem

De volgelingen.

Nog net zag ik in 't uiterste westen in de kreeft de maan, samen met Jupiter, achter de horizon verdwijnen en toen ik wegsnorde bleef alleen nog saturnus als heldere planeet tussen andere sterren zichtbaar; vijf uur in de morgen en er stond een straffe wind.

Nooit eerder heb ik op duidelijker wijze de zondebok zien ontstaan; een thans dode die zich kan verdedigen noch verweer kan voeren; verbijsterend is 't om te zien, te lezen, hoe Girard de laatste dagen treffend gelijk kreeg; twijfelachtige zaken zo zeker voorstellen dat twijfel nauwelijks meer een kans krijgt; een gruwelijke gebeurtenis betoverd de mensheid.

Ach, en ik ben het nog verschuldigd; vorige week, vertrokken nabij Cholet, en daarna op twee adressen, één onder en een ander boven Nantes, ophalen en vervolgens via Mayenne en Evreux naar Nederland; in de avond even voor Amiens overnacht en de daaropvolgende vrijdag de reis en de week af- en volgemaakt; intussen de berichten volgend over een vliegtuigongeluk in de Alpen.

Eeuwenlang heeft men er in geloofd; geloven in eeuwige waarden; het stond wel vast dat er gedacht werd aan een macht waar bovenuit niets anders gedacht kon worden; iemand of iets waarboven niets groter gedacht kon worden en het werd God genoemd, verankerd in begrip en verstand, maar de laatste eeuwen werd dit steeds meer losgelaten: twijfel alom gevolgd door een vrijwel massale afwijzing totdat er niets meer is waarboven niets meer kan worden gedacht dan dat de mens zelf dat- en diegene is waarboven niets groters meer kan worden uitgedacht.

Vetrokken, naar Moerdijk en reeds stroomde de wegen weer vol met mederollende voertuigen; een straffe wind, nog donker op de laadplek, maar wel koffie; in de meegenomen krant las ik verder; alweer allerlei conclusies over de vliegramp in de Alpen: één iemand moet het ontgelden; steevast en zonder enige twijfel.

Met enige ontgoocheling herinner ik mij de woorden van Friedrich Nietzsche; "...die Zeiting in statt der tag'lichse Gebete...", het nieuws en de nieuwsberichten als vervanging van voormaalse eeuwige begrippen en waarden; nog nooit was het geloof in de media zo groot: al wat zij voortbrengt is louter waarheid en wee diegene die aan haar twijfelt; die wordt als zonderling, gek, dwaas en soms als gevaarlijk versleten en zo het nog mogelijk was op de brandstapel ter dood gebracht.

Na het laden vertrokken, vertrokken naar Frankrijk en via Maastricht verliet in het land. Boven de Ardennen pakten donkere wolken zich samen en in het hoger gelegen deel kreeg ik hagel en natte sneeuw te verduren; maart roerde nog flink met het einde van haar staart. En dan natuurlijk in 't noorden van Luxemburg waar ik me tegoed deed aan warme koffie.

De autoriteiten spreken; de media spreekt en schrijft, de massa gelooft, volgt als getrouwe gelovige de berichten en spreekt haar amen; twijfelen mag niet en het is duidelijk: de zondebok gekozen; het hoofd op de schotel.

Maar er zijn, zonder meteen in complot-theorieen te vallen, talloze andere scenario's denkbaar die geleid hebben tot de vliegramp in de Alpen; andere mogelijkheden en ja, daar horen ook mogelijkheden bij waarbij autoriteiten en overheden belang hebben dat het onder de pet wordt gehouden, moet worden gehouden. Hoe het ook zij: op bizarre wijze wordt een zondebok gekozen die voor de dood van zijn medepassagiers figuurlijk gekruisigt wordt; gemakkelijk, getuigen zijn afwezig en hijzelf kan zich niet meer verdedigen, een zonderbok geboren; nooit had het nieuws zoveel deemoedige gelovige volgelingen als in onze tijd; nederig knielt men neer voor de opengeslagen krant; alsof er niets edeler en groters denkbaar is dan de nieuwe drieeenheid: nieuws, media, de bevelende autoriteit.

Ver hoefde ik niet meer: een losadres tussen Metz en Nancy; rond vijf uur kwam ik er aan, juist op 't tijdstip dat de werklui naar huis gingen; tijd voor een kort ontspanningstochtje; nog wel fris, maar zonnig en aangenaam; verspreid over de voortuintjes in 't nabijgelegen dorpje stond het chineese klokje, de forsythia, in bloei; en ook deze dag nam, zij het een uur later, weer afstand van het licht.

Afstand van het licht: mensen die parels krijgen kunnen nemen steeds meer genoegen met goedkope prullaria; leven als geestelijke vrekken; en inmiddels volgen we maar, volgen gedwee het nieuws.

Aldus schreef ome Willem.
Verzonden door ome Willem

zondag 29 maart 2015

Nóg eentje

Een oude Bedford, 1961....
en er reed heel wat van dit Engelse spul in Nederland.




Even terug, de afgelopen week weer in.



Zwolle, oude brug.  Vroeger dé doorgang naar Friesland


De andere dag, van Calais naar Abbeville, nog een stukje driebaans....




Veel regen, op weg naar Blois

eenzaam


soms een dorpje

maar wel voorjaarsbloei

Loire en blois


en regen

De andere dag, mooi weer

en alles gaat kleuren 


In de buurt waar ik ga lossen

vergane glorie

voor afbraak gereed


eenzittertje

In de buurt van de Cher

De regenboog

zonsondergang nabij Nantes

De andere dag.  Alweer bewolkt

Wijngaarden van de Sérve et Loire, Muscadet.

grappig

Welaan, op weg naar huis

De Mayenne

Brug over de Seine

Avondrood

Tank in Zelzate

Door Zeeland

BEDFORD

Diverse Bedfordjes, niets met "slapen"te maken.









Weliswaar geen Bedford (wat wel??), maar wel 'n mooi plaatje.


Tours

Enkele indrukken van Tours waar ik afgelopen woensdag ronddwaalde


stadhuis

Getrechtsgebouw

De witte binnenstad.  Tram zonder bovengeleiding



markt



houten opgang

Loire


ragfijn groen

oude waterhoogten


Bijschrift toevoegen


Descartes



enorme kathedraal


kantelen heg

daarachter de Libanese ceder





station

Erg: een lelijke neushoorn voor een nog lelijker "restaurant" zonder kok



Aan de muur in de stationshal



KIJK!!

De pianoman



Soort deux-cheveaux, maar dan anders